Taboe 33 (slot) - Sex Verhalen

Taboe 33 (slot)

... niet, maar om een of andere reden bleven zijn gedachten ronddartelen bij het gesprek dat hij zojuist met zijn dochter had. Vooral die laatste, teleurgestelde blik van haar kreeg hij maar niet uit zijn hoofd. Een verdieping lager kan ook Britt de slaap niet vatten. Ondanks haar eigen verdriet voelde ze heel erg mee met haar vader. Zijn kus op haar wang brandde nog na. Even had ze gedacht dat hij haar op de mond zou kussen. Zou ze hem afgeweerd hebben als hij dat gedaan had? De vraag stellen, was ze beantwoorden… Nee, beslist niet. Als ze eerlijk was met zichzelf, dan moest ze toegeven dat ze het juist heerlijk had gevonden als hij in haar armen troost had gezocht. Met elkanders beeld voor ogen lagen zowel vader als dochter allebei in het duister naar het plafond te staren. Klaarwakker. Zowel boven op bed als beneden in de bank werd er geworsteld met gevoelens en verlangens, die op de dag van Hilke’s begrafenis eigenlijk het daglicht niet verdroegen. Vooral Wim had het daar moeilijk mee. Zijn verstand zei hem dat het uitgerekend deze avond allesbehalve van goed fatsoen getuigde tegenover Hilke. Door zichzelf alle heuglijke en genotvolle momenten met zijn overleden zus voor de geest te halen probeerde hij zijn weerstand op peil te houden. Maar dan nog drong de vraag zich op of Hilke het zou veroordelen als hij alle liefde en intimiteit die hij bij haar steeds had gevonden, nu bij zijn eigen dochter zou zoeken. Ook Britt worstelde met een vraag, al was die van een heel andere ...

... orde. Kon ze het maken om zichzelf aan haar vader op te dringen? Ondanks papa’s verdriet om Hilke had ze de complexe, broeierige blik in zijn ogen gezien. Verdriet delend en medeleven zoekend aan de ene kant, liefde en vleselijk genot verlangend aan de andere kant. Zeer diverse gevoelens die in een mensenleven maar zelden tegelijkertijd te rijmen vallen. Toch had Britt heel sterk het gevoel dat zij haar vader alles kon bieden wat hij op dat ogenblik zo nodig had. Ja, ook vanavond... Ineens stond haar besluit vast. Het was dan ook een zelfzekere Britt die even later zonder kloppen over de drempel van haar vaders kamer stapte. Wim sliep niet en dus ook zonder kloppen had hij zijn dochter uiteraard horen aankomen. Het nachtlampje knipte al aan nog voor Britt goed en wel voorbij de deur was. Tegen de tijd dat het meisje bij het bed aankwam, zat Wim al rechtop bij de rand van het bed. De moeite om een pyjama aan te trekken had hij niet genomen, maar degelijk wit ondergoed verborg datgene waarvoor het was ontworpen. Met zijn voeten op de vloer en zijn benen redelijk gespreid, zag Britt de kans schoon om tussen zijn benen te gaan staan. Geen van beiden spraken ze een woord. Hun gedachten communiceerden via hun ogen. Een vreemdsoortige verbondenheid overviel hen allebei als een wollen deken. Eventjes gleed Wims nieuwsgierige blik omlaag, over haar fraaie borsten tot op haar blauwe, sexy doorkijkslipje en weer terug naar boven. Vanaf dan bleven ze elkaar in de ogen kijken, tot Britt ...