Taboe 33 (slot)
Datum: 15-12-2017,
Categorieën:
Familie
Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi
... allebei in hun eigen gedachten verzonken, maar dan reageerde Britt alsnog. “Ik begrijp dat zeker wel, papa, maar mag ik je desondanks toch nog een gunst vragen?” “Natuurlijk meid, ga je gang.” “Mag ik hier blijven slapen?,” vroeg Britt. “Ik zie er zo tegenop om vannacht helemaal alleen te zijn.” “Natuurlijk, schat,” zei Wim, opgelucht omdat hij tegelijkertijd onder de tafel zijn stijfheid langzaam voelde afnemen. “Natuurlijk mag je blijven, al zul je dat dan wel op de bank moeten slapen. Van jouw vroegere kamer hebben we een bureau gemaakt toen jij het huis uit ging, weet je nog wel?” “Op de bank is al lang goed, papa, maar mag ik dan misschien een oud overhemd van je lenen. Ik heb geen nachtkleding bij me.” “Zeker, meisje. Ik haal er gelijk een.” Terug in de woonkamer nam Britt het hagelwitte overhemd van hem over en liep er gelijk mee naar de badkamer om zich om te kleden. Ergens verwonderde het Wim dat zijn dochter een overhemd van hem vroeg. Ze had evengoed een slaapkleedje van Hilke kunnen aantrekken. Ach ja, wellicht was dat voor Britt net iets te confronterend en wellicht gold dat ook voor hemzelf. Hoe dan ook vergaapte Wim zich stiekem aan zijn eigen vlees en bloed toen Britt terug in de kamer kwam. Haar dijen en onderbenen leken eindeloos onder dat voor de rest veel te ruim zittende witte overhemd. “Bedankt dat ik mag blijven, papa,” zei Britt. “Geen dank hoor. Blijf gerust zolang als je wil. De voorbije dagen waren voor ons allebei moeilijk en vandaag, met die ...
... begrafenis, was het zelfs extreem zwaar om het allemaal te behappen.” “Ja hé,” reageerde zijn dochter, terwijl ze alvast ging liggen en zichzelf uitstrekte. “Ergens ben ik blij dat we deze dag alvast achter de rug hebben.” “Ik ook,” zei Wim met een zucht. Hij griste het tv donsdekentje van een bijzettafeltje en stopte zijn dochter onder. “Slaap lekker, Britt.” “Jij ook, papa.” Wims hart smolt toen ze elkanders handen vasthielden en ondertussen seconden lang in elkaars ogen bleven kijken. Hij zou zomaar verliefd kunnen worden op zijn knappe dochter, maar voelde zij andersom ook iets voor hem? Afgaande op haar relaas van daarnet was dat ooit zeker zo geweest. Misschien waren die gevoelens er nog steeds, maar misschien ook niet. Dat was hem niet geheel duidelijk, maar hoe dan ook… De mooie, jonge vrouw op zijn bank maakte gevoelens en verlangens in hem los die hij op de dag van Hilke’s begrafenis als heel erg fout ervoer. Dat beterde er niet op toen zijn dochter haar vingers door de zijne vlocht en hem een verleidelijke glimlach toestuurde. Nee, dit kon niet, besefte Wim. Vandaag al helemaal niet en dus boog hij snel naar Britt toe om haar een kus op de wang te geven. Merkte hij in de ogen van zijn dochter iets van teleurstelling? “Jij ook een goede nachtrust, zei hij snel, waarna hij opstond en maar snel naar boven liep. Op zijn kamer, in zijn ondergoed op de rand van zijn bed zittend, liet Wim de bewogen dag nog eens helemaal de revue passeren. Eigenlijk wilde hij het helemaal ...