1. Taboe 33 (slot)


    Datum: 15-12-2017, Categorieën: Familie Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi

    ... uiteindelijk bescheiden in het offensief durfde gaan. Langzaam begon ze van bovenaf de knoopjes van het witte overhemd los te maken, maar toen ze nog maar aan het derde knopje wilde beginnen, had papa haar pols al vast. “Dit kunnen we beter niet doen, schat,” lispelde Wim amper verstaanbaar en met zijn blik afgewend. Een dergelijke reactie had Britt verwacht, maar dat betekende niet dat ze het met haar vader eens was. Helemaal niet zelfs. Eerst maakte ze snel de rest van de knoopjes los, waardoor het overhemd helemaal open viel. Dan pakte ze vaders hoofd tussen haar handen en draaide het zo dat hij haar wel aan moest kijken. “Dit kunnen we wel, papa,” zei ze rustig. “Weet je het zeker?” “Heel zeker…” Brit trok het hoofd van haar vader naar zich toe en zonder het echt zo te bedoelen, begroef Wim zuchtend zijn neus, mond en kin in de warme glooiing van haar jonge, gulle borsten. Als hij zijn hoofd ook maar een beetje bewoog, streelden haar fraaie nippels langs zijn wangen. Die harde speentjes smeekten als het ware om gelikt en gezogen te worden en dat deed Wim even later dan ook. Toen zijn knappe dochter met een diepe kreun aangaf hoezeer zijn actie haar beviel, gleed er heel wat terughoudendheid en schroom van vaders schouders. Wims handen gleden strelend tot bij de kraag van het veel te grote overhemd. Seconden daarna viel het geïmproviseerde slaapkleedje op de vloer en terwijl Britt uit haar blauweslipje stapte, zag ze dat ook haar vader al naakt was. Papa’s behaarde borst ...
    ... alleen al volstond om haar bloed sneller te doen stromen. Zijn flink uit de kluiten gewassen pik, die fier vooruit in haar richting wees zorgde nu al voor een warm, week gevoel in haar onderbuik. Wims blik, hitsig en een en al begeerte, was enkel en alleen op zijn ongelooflijk mooie dochter gericht. Het volgende moment lagen zijn handen op haar billen en trok hij Britt zachtjes in zijn richting. Doordat het meisje meegaf hingen ze weldra in elkanders armen. De tongkus was kort maar heftig. “Weet je het nog altijd zeker,” herhaalde Wim zijn vraag van enkele minuten eerder. Britt merkte dat er nog steeds iets van twijfel doorklonk in haar vaders stem. “Ja. Heel zeker,” zei ze, gevolgd door een diepe zucht. “Hoe kan ik je overtuigen dat ik heel erg graag de jouwe wil zijn, papa?” “Jeetje… Lieverd, weet je wel waaraan je begint?” Tot vanavond had Wim zichzelf nooit aan seks gerelateerde gedachten toegestaan als het om zijn bloedeigen dochter ging, maar nu viel hij zowat omver van de hitsigheid. Hij had zelfs al een welbepaald beeld voor ogen waardoor zijn begeerte nog groter werd, maar zou zijn mooie meisje dat wel willen? Het leek hem verstandiger om toch maar niet al te had van stapel te lopen. “Britt,” zei hij daarom maar, “ik denk niet dat het verstandig is om het initiatief aan mij te laten. Stel dat ik iets van je verlang wat jij niet wil.” “Papa toch…” Britt legde haar handen opnieuw op zijn wangen en boog naar hem toe. Met haar gezicht amper tien centimeter van het zijne ...
«12...678...11»