Het huwelijk is heilig! (1) - Sex Verhalen

Het huwelijk is heilig! (1)

... als ik beledigend overkwam.” “Ach, dat is oké,” zei ze met een zucht. “Ergens heb je wel gelijk. Ik ben zo goed als altijd aan het werken. Tom houdt me regelmatig voor dat er een dag komt dat ik de meest succesvolle persoon zal zijn in het lijkenhuisje. Eigenlijk ben ik altijd zo geweest. Naast mijn fulltime baan probeer ik in het weekend de perfecte huismoeder te zijn voor Tom en de kinderen.” “Waar heb je Tom leren kennen en wanneer ben je getrouwd?” vroeg John. “In mijn tweede jaar op de universiteit had ik, om mijn studies te kunnen betalen, een bijbaantje als hostess in het hotel waar Tom verbleef tot hij hier in de buurt een huis zou vinden. Hij werkte als ingenieur voor het Nederlandse filiaal van een internationaal farmaceutisch bedrijf, tot hij de kans kreeg om hier in de Zwitserse vestiging een veel hogere en beter betaalde functie te gaan bekleden. Hij was toen nog maar net hier en ik werd zo’n beetje zijn gids. Het klikte wel tussen ons en van het een kwam het ander. Na twee maanden nam hij me voor het eerst mee uit en nog geen jaar later waren we getrouwd.” “Dat klinkt mooi, Eli, ik ben onder de indruk. Kijk, hier is onze afslag.” Omdat ze niet reageerde hield John ook maar even zijn mond. Het zachte, zoemende geluid van de motor, op het moment dat hij zijn voet van het gaspedaal haalde, klonk hem als muziek in de oren. Ergens vond hij het een beetje jammer dat hun werkplek voor de komende dagen op slechts twaalf kilometer van zijn hotel lag. Met zo’n wagen onder ...

... je kont had dat wat hem betrof best wel wat meer mogen zijn. Na enkele minuten wachten in de inkomhal van het bedrijf kwam de bedrijfsleider zelf hen begroeten. “Hallo, ik ben Willy Bouwens. Ik hoop dat jullie de weg gemakkelijk hebben gevonden.” In de minuten die volgden, kregen Eli en John een rondleiding van de patroon in hoogsteigen persoon, net alsof ze potentiële investeerders waren. Aan het einde van de rondgang stelde hij hen voor aan Vreni, zijn secretaresse, die opdracht kreeg om alle informatie ter beschikking te stellen die John en Eli dachten nodig te hebben. “Mijn maag kromp ineen zodra ik hem zag.” Het was het eerste wat Eli zei toen ze even alleen waren. “Dan ben ik daarin niet alleen,” zei John “Absoluut niet. Heb je hem zien staren? Morgen draag ik een lange broek en een slobbertrui,” grinnikte Eli. Op hun eerste dag werkten ze door tot alle kantoorpersoneel al naar huis was. Willy Bouwens zelf kwam hen zeggen dat het tijd was om te gaan, omdat hij ging afsluiten. “Het was leuk om jullie te ontmoeten meneer Crauwels en mevrouw Steiner,” zei de zaakvoerder zodra de voordeur op slot was. “Ik neem aan dat ik jullie morgenochtend terug zie?” “Om negen uur zijn we er weer,” zei John. “Mooi, ik kijk er naar uit,” antwoordde Bouwens. “Neem me alsjeblieft niet kwalijk dat ik er nu snel vandoor ga. Ik heb nog een zakendiner.” Eli en John zaten net in de Mercedes toen Bouwens breed zwaaiend aan hen voor bij reed. “Wat vind jij van die vent,” vroeg John. “Ofwel is hij ...