Het huwelijk is heilig! (1) - Sex Verhalen

Het huwelijk is heilig! (1)

... duldde. “Hier in Bazel zijn enkele zeer goede restaurants. Tijdens het eten kunnen we onze werkplanning opstellen.” “Een goed idee,” zei John, “maar dan zal ik rijden, daar sta ik op. Ik heb een huurauto ter beschikking, betaald door de zaak.” Toen ze even later door de parkeergarage liepen, stopte Eli even bij haar auto om er een koffertje uit te halen. Zelf had John de dure huurwagen achteraan in de garage geparkeerd, omdat de kans dat iemand krassen op de lak zou maken hem daar veel kleiner was. “Oh jee,” mompelde Eli op het moment dat John de afstandsbediening hanteerde en de lichten van een gloednieuwe, zilvergrijze Mercedes SLK gingen knipperen. “Ik heb nog nooit in zo’n wagen gezeten.” “Dat had ik ook niet,” bekende John grinnikend, “Vandaar mijn voorstel dat ik zou rijden. Deze wagen rijdt een stuk leuker dan de ouwe rammelbakken die ik meestal tijdens een opdracht ter beschikking krijg. Ik stuur en jij gidst…Wat denk je Eli, hebben we een deal?” “Deal,” zei ze lachend, én al met één been in de wagen. Tijdens de lunch kwam John wat meer over Eli te weten. Ze was achtendertig en had twee kinderen. Haar man bleek Tom te heten en voor zover hij het na Eli’s uitleg kon inschatten, bleek de term ‘nieuwe huisman’ helemaal op hem van toepassing. “Eigenlijk runt hij voor een groot deel ons huishouden,” zei ze. “Zonder hem zou ik dit werk nooit kunnen doen. Ik ben best een harde werker, maar dan nog is dit geen ‘nine to five’ job.” “Zodra we aan de slag gaan zullen we heel ...

... veel tijd samen doorbrengen, Eli. Kom je daarmee niet in de problemen?” “Nee hoor,” reageerde ze snel. “Zolang ik zes uur per nacht kan slapen en ’s morgens de tijd krijg voor een snelle douche én een telefonisch gesprekje met mijn kinderen, kan ik er vlot tegenaan. Tom en ik hebben dit kunnen voorbereiden. Hij kan de komende vijf dagen van thuis uit werken zodat hij de kinderen kan opvangen. Maak je over mijn functioneren maar geen zorgen, John. Ik heb zoiets al eerder aan de hand gehad. Als we de hele week nodig hebben om deze klus te klaren, dan nog is dat voor mij geen probleem.” Op dat ogenblik kwam er een kelner hun kant op. John vroeg de rekening en betaalde, waarna ze terug naar de auto liepen. Zodra ze de snelweg opreden, was het John die de draad van het gesprek terug opnam. “De hele week, zei je. Zie je dan niet een klein beetje op tegen vijf lange en wellicht vermoeiende dagen, Eli?” “John, ik ben wél jonger dan jij, maar daarom niet achterlijk. Ik weet zo onderhand wel wat je ervoor moet overhebben om te slagen in deze business. Ik ben het gewoon om hard te werken, zit daar maar niet over in.” “Altijd werken en geen tijd voor een beetje spel of een ijsje maakt van elke vrouw een saai meisje,” declareerde John. “Ik wist niet dat het zo duidelijk aan me te zien was,” reageerde Eli koel. John voelde aan dat hij een gevoelige snaar geraakt had en daar had hij meteen spijt van. “Sorry, Eli. Dat was onbeleefd van me. Ik probeerde alleen maar grappig te zijn. Het spijt me ...