Het huwelijk is heilig! (1) - Sex Verhalen

Het huwelijk is heilig! (1)

... bravoure haar nu in de steek liet. “Het spijt me,” mompelde ze. “Wilt u niet even gaan zitten?” Na een moment van twijfel ging John toch maar zitten, waarna mevrouw Steiner aan haar kant van het bureau plaatsnam. Terwijl hij wachtte op wat komen zou, keek hij haar aan en zag hoe ze zijn blik ontweek. Starend naar haar computerscherm speelde ze in gedachten verzonken met een verdwaalde haarlok die voor haar gezicht hing. Ze ademde enkele keren diep in en toverde daarna een glimlach op haar gezicht. “Dit moet allicht met voorsprong de slechtste introductie van mezelf zijn sinds ik een jaar of twaalf was,” zei mevrouw Steiner. “Mag ik opnieuw beginnen?” John stond op en glimlachend stak hij zijn hand naar uit, net zoals hij dat tien minuten eerder in de lobby ook al had gedaan. “Hallo, ik ben John Crauwels.” “Leuk om u te ontmoeten, meneer Crauwels,” zei ze, waarna ze allebei lachten toen ze elkaar de hand schudden. “Alstublieft, ga zitten…Zeg maar Eli… of is het een probleem voor u als we elkaar tutoyeren?” “Helemaal niet… Eli.” “Mooi… Wil je iets drinken, John?” “Nou, als je een glaasje water voor me hebt… graag.” “Mag ik je complimenteren met jouw kennis van de Nederlandse taal?” vroeg John, terwijl hij toekeek hoe Eli uit een in de muur ingebouwde minikoelkast een fles water pakte en voor elk een glas inschonk. “Ik wist niet dat onze taal in Zwitserland werd onderwezen.” “Van mijn man geleerd,” zei ze. “het spreken lukt me vrij aardig maar schrijven in het Nederlands ...

... blijft een lastige opgave.” “Oh,” reageerde John oprecht verrast, “van je man?” “Jazeker,” reageerde Eli glimlachend, “maar dat is een lang verhaal, misschien iets voor later. Misschien kunnen we nu eerst maar beter ter zake komen. Mijn baas liet uitschijnen dat jij aanvankelijk twijfelde, maar ik ben wel degelijk een vakbekwame accountant. Mijn cijfers bewijzen dat en daarnaast blijk ik een neus te hebben voor geknoei met balansen van allerlei soort.” “Net wat ik nodig heb, Eli. De man die we op de rooster gaan leggen heeft zeer zeker iets te verbergen, al heb ik geen idee waar of hoe.” Eli glimlachte alweer. “Toen mijn baas me inlichtte over deze opdracht leek het me meteen leuk om met jou samen te werken. Los van het feit voor wie en wat jij je nek uitsteekt, doen we eigenlijk min of meer hetzelfde werk. Jij speurt bedriegers op en zoekt naar de waarheid. Dat doe ik ook, maar wel met dit verschil dat jij naar het hele plaatje kijkt en ik alleen maar naar de financiële cijfertjes.” “Uitgerekend op dat terrein heb ik jouw hulp nodig, Eli, zei John mild. “Ik zal ervoor zorgen dat mijn werkgeefster straks te horen krijgt hoe waardevol jouw inbreng is geweest. Wie weet willen ze in de toekomst nog vaker van jouw diensten gebruik maken.” “Zullen we eerst deze opdracht maar proberen tot een goed einde te brengen,” vroeg Eli lacherig. “Ja, misschien wel,” lachte John met haar mee. Hoe had jij gedacht om hieraan te beginnen?” “Met een lunch,” zei Eli op een toon die geen tegenspraak ...