Openbaar Vervoer - Sex Verhalen

Openbaar Vervoer

... Vooral moeders zachte boezem die zo nu en langs mijn linker bovenarm gleed, voorkwam dat. Ze vermeed het om mij aan te kijken. Hoe dan ook, ik moest mijn hand aan de bovenste stang houden en ik sloeg mijn andere hand om haar heen. Anders zouden we onvermijdelijk zijn omgevallen in de volgende bocht. Dus kreeg mama een vrij uitzicht op mijn kruis, maar gelukkig keek ze de andere kant op. Na een paar minuten vroeg ze opnieuw:"En hoe gaat het nu, Max? Gaat het al over?"Ik kon niet liegen. Ze hoefde alleen maar naar beneden kijken."Ik ... ik denk het niet, mams. Het doet zelfs een beetje pijn."Ze antwoorde op de bezorgde toon, die mij zo vertrouwd was:"Echt waar? Maar ... je kijkt toch niet meer naar die twee vrouwen, nietwaar?"Op dat moment kakelden die twee juist bijzonder hard. Alleen al daarom wendde mijn hoofd zich om naar hen. En mijn moeder vond dat niet leuk!"Max, hoe wil je straks naar huis gaan lopen met deze paal in je broek? Iedereen zal denken dat je een stijve hebt vanwege mij. Hoe moet ik dit nu aanpakken? Ik verwacht wel een beetje zelfdiscipline van jou. Oh mijn God, kijk dan maar liever naar mij, als je absoluut een vrouw nodig hebt om naar te gapen. En niet naar die twee vrouwen daar! Ik hoop dat je dan weer rustig wordt. Laten we het proberen!"Zo had ze nog nooit zo tegen mij gepraat. Ik hapte naar adem van verbazing. Maar ze meende het!"Toe dan! Ik heb echt niet minder buste dan die twee wijven. En ik ben ook jonger."Tenminste tien jaar, dacht ik trots. Mams ...

... droeg een dun jasje, en ze deed het open. Haar borsten zijn altijd al groot geweest. Haar delicate blouse zat niet strak, maar was wel een beetje doorzichtig. Een zwarte beha bedekte het grootste deel van haar rondingen. Ze speelde een beetje met haar bovenste knoopje en keek toen naar mij."Tot we er zijn, kijk je alleen maar hiernaar. Doe me alsjeblieft een plezier en kijk niet naar die wijven daar. Maar dit is wel eenmalig, begrepen?"Mam was heel aardig tegen mij. En ze inderdaad mooier dan die twee dames met hun grote konten. Haar huid was gladder, vrij van puistjes en andere vlekken. Op de een of andere manier was het haar gelukt om niet ouder te worden. Ik zou er veel voor over gehad hebben, om meer van haar borsten te zien. Die gedachte boeide me. Het geklets van de dames verdween langzaam uit mijn aandacht. Alles wat Mama deed, deed ze altijd met een reden. Waarom was ik niet net zo? Mijn gedachten draaiden in het rond. Ik hield haar stevig vast, omdat het gewoon niet anders kon. Het voelde bijna alsof ik op afstand werd bestuurd. Een bovennatuurlijke kracht dwong mij om haar heupen vast te houden. Een kracht waarbij ik me ondergeschikt en willoos voelde, maar niet gedwongen.Gehoorzaam staarde ik naar haar buste die amper een decimeter van mij verwijderd was. Mams was zo teder, zo fragiel en tegelijkertijd zo sterk en zelfverzekerd. Zoals een gestage druppel de sterkste steen uitholt, sijpelde er een mooie gedachte in mijn hersenen naar binnen: zij was de ideale vrouw ...