Openbaar Vervoer - Sex Verhalen

Openbaar Vervoer

... en zij was van mij! Nou ja, eigenlijk was ik van haar. Ik was nooit een eigenwijs kind geweest. En op een verstandige manier had zij altijd de compromissen gevonden die ons beiden bevielen. Alleen op zeldzame momenten had ze van mij geëist om haar te gehoorzamen. En dat was precies wat ik nu ook deed.Ik staarde naar haar en verloor mijzelf in haar ronde dijen, de mysterieuze vallei tussen haar benen, haar kleine buikje, dat goed paste bij haar mooie lichaam. Haar broek toonde elke welving van haar prachtige onderstel en verdoezelde het op een spannende manier. Was mijn lustgevoel tot nu toe ongewild geweest, nu kwamen er nieuwe gevoelens bij. Ik voelde een heerlijke tinteling in mijn maag, en dat veroorzaakte weer een verhoogde bloedaanvoer naar mijn penis. Mijn broek moest al lang geleden vochtig zijn geworden. Ik durfde niet te kijken. Het goedbedoelde experiment van mijn moeder kon alleen maar mislukken. Ik werd stijver dan ooit tevoren, snel ademend, en mijn keel droogde uit.De bus stopte opnieuw. Vanuit mijn ooghoeken nam ik waar dat de goedgevulde dames uitstapten. Ze zwaaiden zelfs naar ons. Op de een of andere manier was ik opgelucht. Ook al had ik een tijdje niet meer op ze gelet, ze spookten nog steeds rond in mijn hoofd. Eindelijk waren ze weg. Ik had het Mama moeten vertellen, maar ze zag het niet, want ze stond met haar rug naar de uitgang. Ik zei niets, want ik wilde dolgraag doorgaan met het kijken in die diepe vallei tussen haar grote borsten. Wie weet ...

... wanneer ik daar weer de kans voor zou krijgen.Haar hand op mijn schouder maakte kleine cirkelvormige bewegingen. Ze streelde me, maar vermeed het om in mijn gezicht te kijken of naar mijn broek. Blijkbaar was het voorbijkomende landschap interessanter voor haar. En toch werd ik niet kalmer. Al sinds de eerste aanraking met haar warme kont was het zweet mij uitgebroken. En de hand die ik op haar taille hield, beefde. Het zou niet veel moeite hebben gekost, om haar naar me toe te trekken en haar een zoen te geven. Maar zo gemakkelijk als het leek, het was onmogelijk om dat te doen in deze situatie. Want zij was mijn moeder! Ik zuchtte diep bij deze gedachte. Dieper dan ik gewild had. Want Mams nam haar hand van mijn schouder af en keek in het rond. Ze vermoedde waarschijnlijk een nieuwe provocatie van haar twee concurrentes, waarvan zij geloofde dat ze nog steeds achter haar zaten. Toen ze doorkreeg dat ze al weg waren, draaide ze zich naar mij toe. Met haar lippen op elkaar geperst en een strenge frons op haar gezicht keek ze me aan."Max, nu stel je me teleur. Ik sta hier een beetje mijn best te doen om jou te beschermen en wat doe jij? Je houdt mij gewoon voor de gek! Denk je soms dat ik het leuk vind om voor je te staan? Waarom zei je niet dat die wijven al weggegaan zijn? Nou ja, nu kan ik er ten minste van uitgaan dat alles weer goed is met je, nietwaar? En er zijn ook stoelen vrijgekomen. We hadden al lang kunnen gaan zitten!"Ze werd rood van woede. Ik probeerde om schuldig te ...