Openbaar Vervoer - Sex Verhalen

Openbaar Vervoer

... me af. Je hoeft mijn achterwerk niet warm te houden."Mijn hart bonsde opnieuw hevig. In een flits zag ik, dat er nog maar een paar mensen om ons heen stonden. Sommigen keken ons vreemd aan. Niemand was minder dan een meter van ons tweeën verwijderd. Mama bewoog naar achterwerk een beetje naar voren en stootte toen met haar zitvlak keihard tegen mijn buik. Ik was te bang om iets te zeggen."Max, weg van mij! Wat is er met je aan de hand? Waarom verneder je mij zo?"Nu schaamde ik me nog meer. Er was geen excuus te bedenken. Mijn erectie was overduidelijk zichtbaar in mijn broek. Helemaal in de war, wist ik niet waarheen ik me moest wenden. Iedereen zou meteen zien wat er met mij aan de hand was. Mams deed het een halve stap vooruit, maar ze draaide zich niet om. Een beetje luider dan tot nu toe, zodat het goed te horen was voor de buren, zei ze:"Blijf dan maar staan. Het zijn nog maar drie haltes. Ik hoop dat het snel voorbij is."Twee best aantrekkelijke vrouwen lachten besmuikt in de onze richting. Ik keek om als een bange hond. Beide vrouwen hadden mijn erectie gezien! De grootste trok een waarderende grimas. De kleinere greep haar haren en deed alsof ze de krullen netjes legde. Het was duidelijk dat ze elkaar niet kenden, maar ze begonnen wel een gesprek waar ik niet veel van meekreeg. Ik ving wel een paar fragmenten op en voegde se samen tot een dialoog in mijn hoofd."Ja, ja, die jonge jongens. Ze staan er altijd klaar voor, nietwaar?""Ze zeggen het. Zelfs in de bus! Die ...

... bengel lijkt me slecht opgevoed zijn. Als ik zijn moeder was, zou ik me doodschamen.""U heeft gelijk. Over de knie leggen, dat hadden ze vaker met hem moeten doen. Dagelijks liefst. Helaas zijn de tijden veranderd. Vandaag de dag is het niet meer in de mode, om stoute jongens een pak op hun broek te geven."De eerste vrouw begon nu te fluisteren. De andere luisterde aandachtig en grinnikte. Ik kon er niets meer van verstaan. Toen keken ze weer naar mij. Ik had nog geen kans gehad om mijn handen onopvallend laten zakken en mijn stijfheid te bedekken. Ik ben meteen weer betrapt. Het was duidelijk, ze hadden het over mijn erectie en het werd echt onaangenaam. Ik wilde niet dat ze me zo aankeken. Maar wat kon ik doen, zonder nog meer aandacht te trekken? Dus bleef ik staan waar ik stond en ving nog meer fragmenten op van het gesprek van die twee."Nou, ik denk wel dat hij well aardig wat in zijn broek heeft, denk je ook niet?""Hmm, moeilijk te zeggen. Het kan ook alleen maar zo lijken. Maar aan de hobbel te oordelen, heeft hij al de maat van een flinke banaan. Voor mij zou dat groot genoeg zijn.""Ha, ha, voor mij ook. Maar hij is nog zo jong!"Het gelach van die twee onbekende mensen werd opgemerkt door mijn moeder, die de rest van het wulpse gesprek hopelijk niet had meegekregen. Ze keek even naar de twee dames, draaide ze zich om en keek toen naar mij. Bang, hield ik mij met beide handen vast aan de stang en probeerde om mijn evenwicht te bewaren in de schommelende bus. Moeder ...