Openbaar Vervoer
Datum: 8-4-2018,
Categorieën:
Familie
Auteur: Max A., Bron: Opwindend
... nauwelijks iets om het te verbergen. Had ik vandaag maar iets anders aan gedaan dan mijn korte zomerbroek. Maar daaraan had ik nu niets meer.Mam gromde kwaad."Max, stopt daar meteen mee! Ben je soms gek geworden?"Mijn keel was droog."Het spijt me, mams. Ik ... kan er echt niets aan doen."Maar dat kon haar niets schelen."Dit kan toch niet waar zijn. Mijn eigen zoon!"Bij gebrek aan betere ideeën ging ik door met het zoeken van nieuwe excuses."Sorry, mams. Maar we zijn er al bijna. Ik zal drie weken de badkamer voor je schoonmaken, als je dat wilt."Gelukkig ging ze daar uiteindelijk op in."Dat is wel het allerminste, mannetje!"Opnieuw hield ik mijn mond. Ik heb het best goed bij mijn moeder. Ze had alle reden om boos te worden. Want mijn erectie raakte meer en meer opgewonden van het gebonk en geschommel van de bus. Elke beweging van mijn moeders lichaam vergrootte mijn problemen. Ook het gevoel dat ik iets heel verkeerds aan het doen was, veranderde daar niets aan.Mam boog haar hoofd en schudde het heen en weer. Ik interpreteerde deze reactie van haar als een teken van acceptatie van de situatie. Misschien begon ze te begrijpen dat ik mijn stijf geworden lul niet met opzet tegen haar kont aan had geduwd. Maar het irriteerde haar toch. Welke moeder zou niet boos zijn geworden?Zo bleven we nog veel haltes dicht tegen elkaar staan. Achter mij stonden nog steeds massa's mensen, maar ik meende te merken dat de rijen voor mama wat uitgedund raakten. Maar dat duurde niet lang en ...
... onmiddellijk vulden nieuwe passagiers de vrijgekomen ruimte op en alles zag er weer net zo tjokvol uit als voorheen. Maar moeder had deze kans kunnen aangrijpen om ons een beetje meer ruimte te geven, maar ze deed dat niet. Misschien was ze blij, dat ze haar borsten niet meer tegen de rug van iemand anders aan hoefde te duwen en nam ze haar opgewonden zoontje maar voor lief.Na nog twee haltes werd de bus merkbaar leger. Toch bewogen wij beiden niet. Hoe bizar het ook leek, het voelde best lekker om zo dichtbij mijn moeder te zijn en mijn erectie tegen haar aan te duwen. Uiteindelijk was het een natuurlijke Lichaamsreactie van een zestienjarige, die elk vrouwelijk wezen aantrekkelijk vindt. Mama deed ook nog steeds niets, waarschijnlijk dacht zij hetzelfde. Ze had altijd begrip gehad voor mijn problemen, ook al waren het nooit eerder seksuele problemen geweest. Intussen stelde ik mezelf gerust met de overweging, dat wat er gebeurde, eigenlijk heel normaal was. Mijn lichaam ontspande zich een beetje en mijn gedachten dwaalden af. Toen voelde ik plotseling voorvocht uit mijn eikel komen. Dus merkte ik amper, dat de permanente druk van alle kanten was weggevallen. Een nogal harde bons van de bus maakte me wakker en omdat ik gewend was om aan alle kanten ondersteund te worden, viel ik bijna om. Snel greep ik de heupen van mama vast, om niet te vallen. Zij snoof boos, terwijl ze mijn handen weer wegduwde."Is het nu eindelijk afgelopen, ja? Werken je hersens alweer? Haal die handen van ...