Het Spinnetje - Sex Verhalen

Het Spinnetje

... met haar hele hand door haar haar dat er alleen maar meer door in de war raakte. “Ik bedoel: we kunnen niet ongedaan maken wat we gedaan hebben. Dat wil ik trouwens niet; jij toch ook niet?’’‘’Voor geen goud,’’ antwoordde ik.‘’Maar vanaf wat we gedaan hebben zal alles anders zijn.’’ De gewoonlijk stille en gesloten Catharine verbaasde me met haar spraakzaamheid en openheid. “Onze werkrelatie is niet veranderd, we zeiden al ‘je’ en gebruikten onder vier ogen onze voornamen, maar onze persoonlijke relatie is wel anders. Op het werk zien we elkaar bijna elke week veertig uur. We kunnen elkaar daar niet negeren, omdat ik voor je werk.’’ verduidelijkte ze. ‘’In de meeste van de ander 128 uren ben jij bij je vrouw en ik bij mijn echtgenoot.’’“Die mogen niets weten,” zei ik peinzend. Ik wist niet of ik me nu schuldig moest voelen naar mijn vrouw of haar echtgenoot, of niet. Ze had gelijk: alles was anders en zou nooit meer hetzelfde zijn, de manier waarop we samenwerkten, de relaties met onze partners. Met een glimlach rond haar lippen en met weer met die pretoogjes veranderde ze het onderwerp:“Wat was je snel hard. Ik had niet gedacht dat ik dat op mijn leeftijd nog zou kunnen, Nik.”“Ik heb het, geloof ik, al eens gezegd: je ziet er goed uit.” Dit keer antwoordde ze door haar hoofd als een kat die een koppie gaf tegen mij aan te drukken. Onverwacht zei ze met omfloerste stem:“Thuis zit mijn taak er bijna op. Over een paar jaar zijn de kinderen allemaal uit huis.” Ze boog opzij om ...

... het dekbed dat op de grond gevallen was te pakken en op haar ogen te duwen. Snotterend zei ze: “Mijn man kijkt al niet naar me. In de seksuele zin, bedoel ik.’’ Ze slikte een paar keer. ‘’ Begrijp me goed: behalve dat ik er naar verlang om lekker geneukt te worden, geknuffeld wil worden of een hand op mijn schouder wil voelen, heb ik niets te klagen.” Ze liet het dekbed los, sloeg de ogen neer en staarde naar haar voeten. Ik kuste haar in de overgang van een schouder en nek. ‘’Toch denk ik er soms over om er een einde aan te maken, aan mijn huwelijk bedoel ik.’’ Na een paar minuten voor zich uit gestaard te hebben, speelde er plots een lachje om haar mond. Ik keek haar met grote ogen aan. De stijve Catherina lachte! “Nu ben ik onverwacht van bil gegaan.” Ze veegde een lok weg. “Voor het eerst sinds een paar jaar. En hoe! Bedankt, niet alleen dat je me met die spin geholpen hebt, maar ook daar voor.” Met de duim en de wijsvinger van een hand maakte ze een rondje en stak de wijsvinger van de andere hand door het gat. ‘’Ik ben weer vrouw.’’ Ze grinnikte. “Meestal slaat een oudere man een jonkie aan de haak, maar nu heeft een oude vrouw een jonge man gevangen.”“Zo jong ben ik nu ook weer niet.” Ze lachte breeduit en wreef over een van mijn benen. Wat was het een plezier om die Catherina te zien. “En kom, jij hebt ook nog heel wat jaartjes voor je.”“Maar even serieus: dit kan niet nog een keer. We hebben ons werk. Ik wil niet dat door mij jouw huwelijk stuk loopt, of door jou dat ...