Fleur van de thuiszorg - Sex Verhalen

Fleur van de thuiszorg

... jeugdige huidje intrigeerde hem en hoewel het absoluut een discreet truitje was, vond hij het heerlijk om er stiekem naar te kijken. En hoewel je kon discussiëren of Fleur, met haar zestien jaar en verlegen inborst nu wel of niet al echt een vrouw was of nog een meisje; hoe je het ook wendde of keerde, ze was de enige vrouw die nog in zijn leven was. Hij keek naar haar mooie, lichtblauwe ogen; de sproetjes er onder. Hij luisterde naar haar mooie stem en zag af en toe de kuiltjes in haar wangen als ze lachte. Alles aan haar was mooi. Haar slanke armen, haar blonde haar, alles. Nu boog hij wat naar haar toe. “En hoe is het met mijn Fleurtje?” vroeg hij op grappige toon. Na hun vriendschappelijke onderonsje was Fleur aan het huishouden begonnen. Zoals hij van elke minuut met het meisje genoot, zo genoot hij ook wanneer ze voor hem het huishouden deed. Net als iedere voorgaande keer, kwam hij, zo gauw als ze de stofzuiger tevoorschijn had gehaald, moeizaam op uit zijn stoel. Elke keer weer bood hij aan haar te helpen. Hij wist net zo goed als Fleur dat hij er lichamelijk niet toe in staat was, maar het ging om het gebaar. En zoals altijd dirigeerde het meisje hem terug in zijn stoel, waar hij guitig lachte om haar gespeelde strengheid. Want hoe schattig ze ook was, een natuurlijk overwicht had ze niet. Vervolgens legde hij, als ware het een routine, zijn voeten op de poef voor hem en keek hij naar haar terwijl ze begon te stofzuigen. Tijdens het poetsen probeerde ze het ...

... gesprek gaande te houden. Tijdens het stofzuigen, moest ze een stuk harder praten dan gewoonlijk, maar ze deed in elk geval haar best. Hij keek hoe ze de kastjes afstofte, hoe ze met een nat doekje langs zijn vensterbanken ging, hoe op haar knieën langs hem kroop met de stofzuigerslang in haar handen. En zoals iedere keer, wanneer ze zo door zijn kamer kroop, kon hij het niet nalaten naar het strakke kontje in de gebleekte spijkerbroek te kijken, terwijl de jonge eigenaresse ervan zijn vuil opruimde. De timing was perfect geweest. Op het moment dat Fleur de huishoudspullen had opgeruimd, kwam Joep schuifelend de keuken uit met het dienblad. Met trillende handen zette hij het voor zich neer op tafel, waarna ze beiden plaats namen. Gewoonlijk was dit het moment waarop zij en de achtenzeventigjarige man nog een spelletje kaart speelden. Maar vandaag niet. Ze had geen idee waarom, maar vanaf het moment dat Joep de theepot en kopjes op tafel uit had gestald, was hij in de stoel gezakt en had hij met een lege blik voor zich uit gestaard. Zijn stemming was van het ene op het andere moment omgeslagen en zag er werkelijk diep triest uit. Ze was tegenover hem gaan zitten en keek naar de bedroefde man tegenover haar. Ze probeerde oogcontact te maken, maar het lukte niet. Tot drie keer toe vroeg ze wat er met hem aan de hand was, maar hij schudde enkel zijn hoofd. Ze dronk zijn thee, voelde een intens medelijden met de oude man. Ze wilde hem zo graag helpen, maar vandaag gaf hij haar niet de ...