De oude vrouw op de trein of ‘de stille kracht’. - Sex Verhalen

De oude vrouw op de trein of ‘de stille kracht’.

... zwangerschap van een tweeling, is haar toenmalige verloofde met de noorderzon vertrokken. “Nu ben ik dus van maandag tot woensdag oppasoma. Woensdag heb ik de trein van 10 voor 6 retour.” “Doet u, ik bedoel doe je dit pas. Ik heb je namelijk nog niet eerder gezien op deze trein?” “Nee ik doe dit al meer dan twee jaar. Voor de schoolvakantie had ik de trein een uur eerder. Dit trimester heeft mijn dochter pas in het tweede uur een groep.” “Maar dat is toch een hele opgave voor je, ieder week weer. Wat vind je man ervan?” “Mijn man? Oh je bedoelt vanwege mijn ring. Macht der gewoonte. Mijn man is twee jaar geleden plotseling overleden. Hartstilstand.” “Sorry gecondoleerd.” “Dat kon je toch niet weten jongen. Bovendien, het was geen liefdeshuwelijk. Het was meer gearrangeerd. Toentertijd, luisterde je naar je ouders. Het was het logisch dat ik een indo trouwde, een van ons.” “Hij was meer op de kazerne dan thuis. Hij nam zich niet vaak de moeite om buiten de weekends van Weert naar Geleen te rijden.” ‘Uw plaatsbewijzen alstublieft.’ Bena en ik tonen de conducteur onze abonnementen. ‘Dank u, fijne dag verder.’ “En jij jongen vind je vriendinnetje het niet erg dat je zo’n lange dagen maakt?” Op de een of ander manier heeft Bena iets ontwapenends Ik ben normaal geen prater, zelfs mijn collega’s waar ik dagelijks mee samenwerk, weten nauwelijks iets van mijn privé. “Ze vond het blijkbaar niet. Ik kwam een half jaar geleden veel te vroeg thuis. Op mijn werk was ik overvallen door de ...

... griep. Ik trof haar met haar ex in ons bed. Ze gaf mij nota bene de schuld omdat ik zoveel werkte. Ze vergat daarbij dat het mijn salaris was dat haar design kleding en schoenen bekostigde. Dat kon ze niet betalen van haar halftime job als kapster. Nu tippelt ze om zijn cocaïne verslaving te bekostigen. Hij heeft nog nooit een dag gewerkt. Maar met een paar lijntjes in zijn neus en uitgerust zoals hij altijd is zal haar spermapotje niet te kort komen.” Ze legt haar handen over de tafel op de mijne. “Ze heeft je erg gekrenkt hè John?” Ik voel tranen opkomen. “Ik dacht zij de moeder zou worden van onze kinderen.” “Dat vindt ik heel erg voor je John.” Ze kijkt even naar buiten. “Ik moet me haasten, we zijn al bijna in Molenhoek.” Ik sta op, til haar koffertje uit het bagagerek en loop er mee naar de uitgang. Ze volgt mij met haar tas. “Dank je wel John.” Wanneer de trein is gestopt druk ik op de deuropener, stap uit en zet haar koffer op het perron.’”Ze staat nog in de trein. Ze bukt naar voren en drukt drie zoentje op mijn wangen. “Dank je jongen, je bent een lieverd.. Misschien wel tot ziens.” Terwijl de trein wegrijd blijf ik haar nakijken. Met zelfzekere pasjes loopt ze, haar koffer achter zich aantrekkend over het perron. Ik betrap me erop dat ik haar figuur bewonder. Ik loop terug naar mijn plaats, haar zoentjes branden nog steeds op mijn wangen. Op de automatische piloot pak ik mijn laptop in. Ik moet er ook zo uit. Die dag wil mijn werk maar niet vlotten. Steeds weer zie ...