Voetjes op de grond (11)
Datum: 5-5-2019,
Categorieën:
Lesbisch
Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi
... en ik voelde zo aan dat ze de grootste moeite had om haar schoot niet tegen mijn gezicht op te drukken. Ergens begreep ik dat ook wel. Wellicht voelde zij zichzelf net zo onzeker als ik en hadden we allebei even tijd nodig om te bevatten waar we voor gingen. Verder was het duidelijk dat Suzanne het initiatief bij mij legde. In een zachte streling liet ik mijn vingers door haar dikke bos dons gaan en tegelijk blies ik mijn adem zachtjes over haar pubis. Het was mijn manier om haar te tonen dat ik graag wilde dat zij zich comfortabel zou voelen, waardoor het voor haar een positieve ervaring zou worden. Het hielp. Beetje bij beetje ontspande ze zich en dus durfde ik het aan om mijn vingernagels de plooien van haar dijen te laten volgen. Een opgewonden zuchtje ontsnapte haar toen mijn vingertop haar spleetje aanraakte. Een vederlichte aanraking slechts, waarbij mijn vinger opklom tot aan het kapje van haar klit en vandaar naar omlaag, waar haar sappen al voor een duidelijke glinstering zorgden. “Doe ik het goed tot hiertoe?” vroeg ik zacht. “Perfect lieverd,” kreunde ze. “Ga je gang.” Mijn eerste poging om met mijn duim haar lipjes te spreidden was te schuchter. Dus probeerde ik het opnieuw, steviger ditmaal. Nu gingen haar buitenste schaamlippen wel voor me openen en met een schor keelgeluidje gaf ze uiting aan haar verlangens. “Vertel me wat je zoekt, Marianne,” zei ze plots. “Heu… je vagina?” “Nee.” “Bedoel je… Wil je dat ik zeg… kut?” “Ja,” zei ze met een zucht. “Wees vooral ...
... niet bang om dat soort woorden te gebruiken, schat. Ik hoor dat soort dingen graag als ik opgewonden ben. Beschrijf me wat je ziet en wat je doet, want die buik zit me in de weg, weet je wel.” “Suzanne… Je hebt een prachtig poesje.” “Goed zo, lieverd. Dankjewel. Wat zie je nog meer?” “Nou, ik zie je schaamlippen. Daarnet waren ze nog lichtroze, maar nu zijn ze veel donkerder. Ik denk dat jij al aardig opgewonden bent.” “Ja, Marianne, ik ben opgewonden… Weet je dat het bijna frustrerend is dat ik niet kan zien wat jij daar doet tussen mijn benen?” Ze mocht dan al weinig kunnen zien, toch veerde ze op toen ik mijn vinger over haar stijve knopje liet gaan. Ik stopte die aanraking even en wachtte tot haar rillingen weg waren. Daarna legde ik mijn vinger weer op haar klit en met een zachte, delicate druk begon ik haar knopje intenser te strelen. “Is dit goed?” vroeg ik. “Perfect,” pufte ze. “Als je zo doorgaat kom ik dadelijk nog klaar ook.” “Dat is de bedoeling, Suzanne,” giechelde ik en gelijk drukte ik een speels kusje op de binnenkant van haar dij. “Al wat jij moet doen is jezelf blijven ontspannen om de baby niet te bruuskeren. Al de rest laat je maar aan mij over.” Braaf gehoorzamend deed Suzanne een duidelijke poging om de spanning in haar buik en benen los te laten. Het leek haar aardig te lukken en toen ook haar ademhaling weer stabiel was, richtte ik mijn aandacht weer op haar kut. Mijn vingers gleden over de gezwollen lipjes rondom haar opening en werden al gauw nat van ...