Marie-Simone En Fabian - Sex Verhalen

Marie-Simone En Fabian

... mogen me dag en nacht pijpen. En Irma zeker. Met haar zachte zuigende lippen. Die kan nog beter pijpen dan Marie-Simone het totaal niet kan. Die jammert alleen maar dat ze niet weet wat ze moet doen en hoe. Het blijft bij halfslachtig een paar seconden met de Franse slag proberen. Als je het al proberen kan noemen. Als ze een beetje haar best zou doen, zou het met wat oefening best acceptabel kunnen zijn. Maar ze verdomd het gewoon, want het is eng. Net zoals alles eng is waar ze effe geen zin in heeft. Maar als je haar kut likt, hoor je haar niet klagen. Dat vind ze niet eng. Verwend kutwijf.Even later zit Irma boven en pompt ze me leeg met haar kutje dat eindeloos lang komt terwijl ik over haar bollende buikje strijk. Ze hijgt in mijn oor. Lief spuitertje van me, spuit er nog maar eentje bij, dan gaan we voor een drieling. En als we daarna voor een vierling gaan, schuift ze hem er op haar knieën achterlangs in. Daarna zoeken we nog een plekje voor de vijfde. We liggen face to face op ons zij en als we het plekje vinden, kijkt ze dromerig verzadigd aan. En toen werd het toch echt tijd om te gaan. Hou je haaks, kust ze me bij deur, laat je niet gek maken. En als het niks wordt, ga je gewoon een pizzaatje eten. Topwijf.Het was al tegen tweeën en ik was helemaal tot op het laatste druppeltje leeggeneukt, afgeneukt, doorgeneukt, sufgeneukt, uitgedroogd tot havermout geneukt. Wat wil je. Ik had zes dagen achter elkaar zes vrouwen niet te kort geneukt. Het houdt een keertje op. ...

... En er staat van eeuwigheid tot eeuwigheid geschreven dat gij zes dagen neuken zult en ten zevende dage rusten. Ik kan morgen geen kut meer zien. Morgen is het sabbat en zijn de winkels open. Moet ik boodschappen doen.Zodra ik bij mij de hoek om kom en onze balkons kan zien, hou ik dat van Marie-Simone onafgebroken in de gaten. Ik ben lopend, dus ik hoef mijn fiets niet op slot te zetten, niet te kijken naar mijn kettingslot en sleuteltje. Altijd het moment dat zij achter mijn rug als een heks bij toverslag op haar balkon verschijnt. Maar nu kan ik in de gaten houden of ze als een gewoon mens van vlees en bloed eerst door de balkondeuren komt. Die zijn dicht en blijven dicht. Er brandt geen enkel licht. De ramen glanzen zwarter dan de nacht, zwarter dan het doods vermarmerde zwart in een grafkelder. Boven ruk ik eerst een biertje uit de koelkast waar ook de twee bossen rode rozen liggen. In een opwelling gekocht. Ik wist niet waarom. Vergeet het maar. Ik kan liegen of het gedrukt staat. Ik wist drommels goed waarom.Zaterdagochtend in de zon op mijn balkon met koffie wakker worden. Je kat springt met een gedempte plof van zijn soepel verende kattevoetjes op mijn balkon. Ik streel je even, meestal krijg ik dan een koppie en ga je weer, spring je achter de vogeltjes aan. Maar nu niet. Je laat je langer strelen, rolt eindeloos loom en traag op je rug. Om je buikje boven te laten strelen. Je gaat buikje boven op mijn voeten liggen of ik nooit meer weg mag gaan. Het is al te laat, je ...