Marie-Simone En Fabian - Sex Verhalen

Marie-Simone En Fabian

Ik heb een kater. Van gisteravond. Teveel gezopen. Met vrienden op een feest. Het is altijd een feest om met vrienden op een feest te zijn. Zonder vrienden kan ik niet. En er waren ook lekkere wijven. Die lekker dansten. Maar ik dacht aan jou. Zelfs als ik niet gezopen had, had ik hier toch met een kater gezeten. Van denken aan jou. Ik ga zo meteen eerst een potje rukken. Niet denken aan jou. Maar aan die lekkere wijven die wankelend op hoge hakjes lekker schokkerig dansten. Maar eerst een bakkie in het zonnetje op mijn balkonnetje en een paracetamolletje. Gelukkig is het zondag en hoef ik niet met een kater naar mijn werk. We zijn al eind augustus. Er staat geen zuchtje wind en de zon schijnt behaaglijk. Warm en mild. Ideaal om langzaam wakker te worden.Vergeet het maar. Het is nooit ideaal. Ik zie de achterkant van haar schoudertje buiten het halve schotje uitsteken dat onze balkonnetjes scheidt. Maar ik ga toch met mijn bakkie zitten. Chagrijnig, dat wel. Ik word zo hopeloos moe van die kut. Dat zo meteen rukken, dat wordt al niks meer. Kan ik vergeten, ik word onverklaarbaar impotent van jou. Ik probeer om geen geluid te maken, rol heel stil een sjekkie, roer heel stil mijn koffie, zodat je geen rinkelend lepeltje hoort. En daarna staar ik troosteloos leeg gebloed naar de walmende peuk in mijn trillende hand. Stom kutwijf, ik luister naar Bach die door mijn open deuren naar buiten waait. Je zal het ook wel horen als hij je kut langzaam met zijn geile cantate nummer ...

... zoveel neukt. Stom kutwijf. Ik staar naar de as die op mijn schoot gevallen is. Je kat springt op mijn balkon. Geeft koppies tegen mijn blote voeten. En gaat er dan op liggen. Je rolt op je rug. Buikje boven. Je bent lief. Ik staar weer naar mijn peuk omdat ik dat schoudertje van dat kutwijf niet wil zien. Ik staar eindeloos triest in mijn gedachten. Ik zie de wijn rood als levenbrengend bloed je mond in gulpen. Dit is geen drinken, dit is zuipen. Je bent een junk met een junkekut. En ik ben ook een junk, omdat ik steeds aan je denk, aan jou, aan jou alleen denk en ook aan je ​​​​kut, al wordt ik er niet high maar steeds impotenter van. Ik zit verlamd in mijn stoeltje, je kat ligt buikje boven aan mijn voeten. Je kat en niet je kut.Ik moet denken. Mijn gedachten helder op een rijtje krijgen. Anders word ik gillend gek. Er wordt vaak gezegd dat het leven een optelsom is. Die kut zuipt en die kut wil me niet neuken. Een en een is twee.Dus Fabian, laat die kut toch, die kut laat zich toch niet neuken. Die zit niet op jou te wachten, ze neukt haar kut liever met een fles wijn. Of met de fles als hij leeg is. Zal wel geen bordeauxfles met hoge brede schouders wezen. Waarschijnlijk een goedkope rhône of van die muffe duffe lompe rooie bende uit Zuid-Afrika waar ze vroeger gestold negerbloed in deden om hem een goût du terroir te geven. Vin typiquement du pays. Maar dat mag daar al jaren niet meer. Zo'n fles met afhangende schouders die geleidelijk aan breder wordt, die krijgt ze er een ...