Appie Boy - 3 - Sex Verhalen

Appie Boy - 3

... gewoon niet.’Ik slaakte een zucht. ‘Je zit inderdaad in een moeilijke situatie. Maar de vraag is hoe je daar mee omgaat.’ ‘Dat weet ik echt nog niet.’ Ik begreep hem wel. ‘Laten we nu maar naar huis gaan. Het wordt anders weer net zo laat als vorige week en dat vindt je broer vast raar nu er veel minder vulling is. ‘Ik zeg wel dat ik met nog wat mensen gepraat heb. Niet met jou natuurlijk, dat vinden ze vast niet goed.’ Hij lachte weer een beetje. ‘Nee, zeg maar dat ik naar mijn vriendje toe ben.’ Ik lachte maar hij keek geschokt. ‘Heb je een vriendje dan?’ Door de schok op zijn gezicht lachte ik weer. ‘Nee, maar dat weten zij niet.’ ‘Gelukkig maar, ik dacht al dat ik iemand met een relatie gezoend had.’ ‘Zoenen nog wel? Dat kusje van jou kan je geen zoenen noemen hoor.’ Hij lachte en omhelsde me. ‘Bedankt voor het gesprek.’ Nu voelde ik wel meer dan alleen een troostend gevoel. Ik sloeg mijn armen om hem heen. Dat voelde verrassend goed nu we allebei stonden. ‘Misschien moet je mij leren zoenen.’ Hij verbaasde me. Vijf minuten geleden was die nog in alle staten en nu dacht hij daaraan. Niet dat het niet door mijn hoofd gegaan was. Hij keek omhoog recht in mijn ogen. Ik keek terug. Ik draaide mijn hoofd iets en langzaam kwamen onze gezichten dichter bij elkaar. Hij sloot zijn ogen. Ik deed hetzelfde op het moment dat ik zijn lippen voelde. Zacht en toch stevig. Dit was beter dan vorige week. Veel beter. Veel langer. Langzaam opende ik mijn mond en hij volgde mijn ...

... voorbeeld. Onze tongen vonden elkaar. Ik voelde dat er beneden iets begon te groeien in mijn broek. Ik schonk er geen aandacht aan. Ik wilde dit moment niet voorbij laten gaan. Ik weet niet hoelang we hebben staan zoenen maar het was behoorlijk lang. Uiteindelijk maakten we ons los uit onze omhelzing. ‘Nou je bent een heel goede leraar hoor.’ Hij lachte weer. Zijn opmerking in combinatie met zijn rode wangen maakte mij aan het lachen. ‘Het scheelt als ik een goede leerling heb.’ Plagend gaf ik hem een duw. We pakten onze jassen. Dit keer vergat ik niet om het alarm in te schakelen. De deur viel dicht en we stonden buiten. Hij omhelsde me nog een keer. ‘Dankjewel voor je steun, en dit natuurlijk.’ Hij gaf me weer snel een kus. ‘Tot morgen!’ Hij liep weg. Wat een jongen dacht ik terwijl hij wegliep, hij had me weer verbaasd vandaag. Maar wel op verschillende manieren.Die avond kon ik niet slapen. Het zat me niet lekker. Sam was lief en leuk. Maar hij had ook een probleem. Misschien zou zijn familie nooit accepteren hoe hij zou zijn. Had ik wel zin om me daarin te mengen? In principe zou ik ervoor kunnen kiezen me helemaal van hem af te sluiten, mijn werk te doen hem weg te sturen als hij klaar was met werken. Eventuele toenaderingen van zijn kant direct de kop in te drukken en verder te gaan met mijn leven. Gewoon iemand zonder al te veel problemen ergens tegenkomen en met hem verder te gaan. De makkelijke optie. Draaiend en woelend viel ik in slaap.Die zaterdag gebeurde er niet veel ...