1. Mijn Eerste Keer Vreemdgaan


    Datum: 15-11-2018, Categorieën: Overspel Auteur: De Wandelaar, Bron: Opwindend

    ... ik je kuste.”“Is goed toch. Maar het heeft wel ’n hele tijd door mijn hoofd gespookt. Waarom deed je dat eigenlijk?”“Ik weet ’t niet. We hadden zo’n leuk gesprek gehad, het weer was goed, jij was veel opener dan ooit tevoren. En ik kreeg gewoon het gevoel dat ik dat even moest doen. Je bent er toch niet kwaad om?”“Nee hoor,” lachte ik, “anders had ik je nu niet meegevraagd. Ik was gewoon een beetje overdonderd.”“Wat ben je toch ook lief,” en ze pakte mijn hand vast onder het wandelen.Wat moest ik hier nu weer mee. Ik wilde niet vreemdgaan. Hoe ver moest ik het laten komen. Was dit al verkeerd? Ik voelde me een beetje opgelaten, raar ook. Moest ik mijn hand los trekken?Maar alsof ze het voelde, ineens liet Esther zelf mijn hand los.“Wat ben je gespannen. Sorry als ik te ver ben gegaan, dat wilde ik niet. Maar je klonk zo zielig, en je voelde zo eenzaam, dat ik vond dat ik je even moest steunen. Even vasthouden, tot rust komen. Ben ik te ver gegaan?”“Nee hoor. Maar het voelt zo raar. Net alsof ik mijn vriendin bedrieg, en dat wil ik niet. Maar jij bent zo aardig en begripvol. En het is al weer even geleden dat mijn vriendin me zo steunde.”“Je wilt me toch niet zeggen dat zij je nooit troost. Geen lieve woorden voor je heeft of even een arm om je heen slaat? Gewoon even je hand vasthouden.”“Nee, niet echt meer de laatste tijd. Ze is best wel afstandelijk geweest de laatste paar maanden.”“Ennn, eh, sorry dat ik ’t vraag. Je hoeft ook geen antwoord te geven als je niet wilt. Maar ...
    ... hoe is ’t dan met jullie sexleven? Neuken jullie wel met elkaar?”Overdonderd keek ik haar aan.“Nou, eh, ik weet niet of ik daar met jou over wil praten. Je bent een lieve meid, daar niet van. Maar om het daar nu met jou over te hebben. Sorry, maar dat gaat me toch net wat te ver.”“Dat begrijp ik. En zoals ik al zei. Je hoeft geen antwoord te geven hoor. Ik begrijp ’t wel.”En zo liepen we een hele tijd zwijgend langs elkaar verder. Beide diep in onze eigen gedachten.“Nee, van neuken is er de laatste maanden niet veel terechtgekomen,” zei ik plots vanuit het niets.Esther draaide zich naar mij toe en keek even een beetje verwonderd.“Oh, jammer dat te horen. Maar ik had het al zo half en half verwacht. Zonder geintjes. Ik voel zo iets aan. Veel mensen die een tijdje niet neuken raken gespannen. Een bepaald soort spanning. Bij mannen is ’t net alsof het zaad naar hun hersenen kruipt, als het ware. En dat gevoel had ik bij jou ook. Al wat eerder dan vorige week. Je voelde de laatste tijd zo anders. Gespannen. Dus dat wist ik al wel, alleen niet waarom. Maar waarom vertel je het nu ineens wel?”“Ik weet ’t niet. Ergens voel ik dat ik jou kan vertrouwen. Dat je niet alles rondbazuint wat ik je vertel.”“Natuurlijk niet lieverd. Zo ben ik niet. Al jouw geheimen zijn veilig bij mij.”En zachtjes nam ze mijn hand weer in de hare.“Waar denk je nu aan?” vroeg ze na een tijdje.“Ik weet ’t niet. Het voelt zo raar. Hier met jou te lopen. Hand in hand. Van de ene kant voelt het als vreemd gaan, ...
«1234...11»