Mijn Eerste Keer Vreemdgaan
Datum: 15-11-2018,
Categorieën:
Overspel
Auteur: De Wandelaar, Bron: Opwindend
... maar weer lieverd,” zei ze zacht tegen mij en ging de andere straat in naar huis.Verbluft bleef ik even staan en dacht, ‘wat was dat nou?’Daarna vervolgde ik ook mijn weg en wat later zat ik in mijn luie stoel alles nog even te overdenken, bij een lekker bakje koffie.De dagen daarna was het weer een stuk minder, met enkele fikse regenbuien en ik zag Esther niet tijdens mijn wandelingen.De week erop was het weer prachtig weer en ik wilde met de hond naar het bos toe gaan.Ik liep naar buiten, sloot de deur en ging naar mijn auto die een paar meter verderop stond. Toen ik de autodeur opende kwam er een hond op me afgelopen en me omdraaiend keek ik Esther in haar gezicht.“Hey meneer. Weer wandelen. Waar gaat ‘t naar toe?” vroeg ze.“Oh, even naar het bos. Dan kan ie lekker effe uitrennen.”“Dat lijkt me leuk. Zou je er bezwaar tegen hebben als ik meeging. Dan kunnen ze samen wat rondrennen.”“Nee hoor, dat is goed.”“Dan loop ik even naar huis om mijn auto te halen, dan rij ik wel achter je aan.”“Och, ben je gek. Stap maar in, ik heb plaats genoeg,” en ik liet de honden allebei achter in de auto springen. Daarna liep ik om en opende de deur voor Esther.“Als mevrouw dan maar plaats wil nemen,” zei ik met een lach en deed de deur achter haar dicht toen ze zat. Daarna liep ik naar mijn kant, stapte in en startte de moter.Na een kwartiertje rijden waren we in het bos waar ik wel vaker wandelde. Ik parkeerde de auto op mijn vaste plekje en we stapten uit. Het was niet erg druk zag ik en ...
... stippelde in mijn hoofd alvast een leuke route uit.“Het is prachtig hier,” zei Esther al gauw. “Zo rustig en mooi. Ik ben hier nog nooit geweest. Maar dat zal ik toch eens vaker gaan doen.”“Ja,” antwoordde ik, “ik kom hier regelmatig mijn hoofd leeg maken.Het is zo rustig hier, en ook al staan er meer auto’s dan vandaag, je komt toch vrijwel nooit iemand tegen. Dat is wel een voordeel vind ik. Niet gestoord te worden in je gedachten.”“Heb je zo veel zorgen dan.”“Ja, wat zal ik zeggen. Wat is veel. Ik ben al enige tijd zonder werk en dat begint toch wel aan me te vreten. En al kan ik er nog redelijk mee omgaan, mijn vriendin heeft er veel meer moeite mee.”“Hoezo? Jullie wonen toch niet bij elkaar. Dus financieel hoeft ze er zich toch helemaal niet druk om te maken?”“Nee, maar ze zit me altijd maar te pushen en volgens mij vind ze me ook maar een beetje ’n profiteur. En als je wist hoeveel sollicitaties ik al heb weggedaan. Maar niks, nada. Van de meesten hoor je helemaal niks terug en die paar die reageren hebben allemaal hetzelfde kutsmoesje. U valt buiten ons profiel. Klotezooi.”“Maar dat is toch niet eerlijk van haar. Als je toch zo je best doet.”“Dat weet ik ook en daarom zijn er ook steeds meer spanningen binnen onze relatie. Begrijp me goed, ik hou van haar, en ik wil d’r niet kwijt, maar af en toe zit ’t me allemaal tot hier. En dan neem ik Rex maar weer mee hiernaartoe om tot rust te komen.”“Oh, sorry, dat wist ik helemaal niet. Daarom mijn excuses nog voor laatst, toen ...