Mijn Eerste Keer Vreemdgaan - Sex Verhalen

Mijn Eerste Keer Vreemdgaan

Het was weer zo’n mooie zonnige dag in het zuiden. De vogeltjes floten, er hing een lichte bewolking en de daarmee gepaard gaande zachte wind maakten dat het een aangename dag was, met geen al te extreme temperaturen. Echt fijn weer om een extra wandeling met de hond te gaan maken.Ik was nog maar net aan mijn tripje begonnen of ik kwam Esther al tegen.“Dag meneer,” klonk haar opgetogen stem me tegemoet. Ik zag die heerlijke lach al weer op haar gezicht verschijnen, want ze wist best hoe ik heette, maar lag me altijd te stangen door mij meneer te noemen.“Dag Esther, mijn naam weer vergeten?” antwoordde ik lachend terug.“Kom, nou niet flauw doen hè, je weet dat ik het leuk vind om je meneer te noemen.”En zo waren we binnen de kortste keren weer eens in een geanimeerd gesprek verzeild geraakt.Zoals regelmatig liepen we ook nu weer gezellig keuvelend verder terwijl de honden zich met elkaar vermaakten.Esther was een gescheiden vrouwtje, dat bij mij in de buurt woonde en die ik dus geregeld trof met het uitlaten van de hond. Net als onze honden konden wij het best goed met elkaar vinden en ik vond het altijd weer leuk om met haar op te lopen en gezellig te keuvelen.Omdat ik een relatie had dacht ik er niet over om avances te maken richting Esther, al zag ze er bijzonder lekker uit, en ook zij respecteerde altijd mijn relatie, al kon ze wel eens onverwacht uit de hoek komen.“Godver,” zei ze ineens, “wat is ’t toch heet vandaag. Ik heb ’t zweet tussen mijn tieten staan.” Meteen dat ...

... ze dit gezegd had klonk het, “oeps, sorry.”Maar ik lachte eens en zei, “nou, mijn ballen zijn anders ook niet meer zo droog hoor,” en Esther bekeek mij nu ineens met andere ogen.Ze bleef stilstaan en zei, “ja sorry dat ik ’t zeg, maar nu verschiet ik toch wel effe. Dat had ik van jou niet verwacht. Normaal ben ik altijd de flapuit en jij de ingetogene.”“Nou ja,” antwoordde ik, “daar heb je wel gelijk in, maar dat wil niet zeggen dat ik zulke praat nooit gebruik. Ik ben altijd bang dat ik dan aanstoot geef en dat wil ik niet.”“Oh, maar bij niet hoor, ik kan wel wat hebben. Ik kan wel tegen ’n stootje,” knipoogde ze naar mij toe.“Ja, dat geloof ik best, als ik jou zo zie,” antwoordde ik.En zo vervolgden we onze wandeling, met steeds meer dubbelzinnigheden naar elkaar toe. En hoewel ik er nog nooit over had gedacht om eens naast het potje te piesen, begon ik er toch wel een zeker genoegen in te scheppen om zo met een andere vrouw wat te ouwehoeren.Normaal gesproken zou ik dit nooit doen, aangezien ik niet zo’n open peer ben, en zoals Esther straks al zei, best wel wat ingetogen. Maar nu, met dit warme weer, en die vrolijke vlot babbelende vrouw liet ik mij toch steeds meer gaan.Ongemerkt hadden we onze ronde weer gedaan en de tijd was voorbij gevlogen.“Nou,” zei Esther, “dan draai ik hier af naar huis. Het was een ontzettend leuke wandeling en een nog leuker gesprek. Dat wil ik wel vaker. Dan ben je zo anders,” en onverwachts drukte ze een kus op mijn wang.“Tot de volgende keer ...