1. Awakenings 13


    Datum: 17-9-2018, Categorieën: Homo Auteur: RickMaastricht, Bron: Opwindend

    ... welzijn van de individuele leerling. Nu ben ik dus zwaar teleurgesteld….’.‘Teleurgesteld!! Je weet niet wat je zegt! Jongeman, ik moet rekening houden met zoveel ver-schillende factoren, en het welbevinden van met name de ouders gaat mij zeer ter harte!’‘Zeer ter harte’, mompelde de conrector.Ik lachte heel hartelijk nu. ‘Mijn hemel! Jullie lijken wel een stelletje gedegenereerde clowns met een drankprobleem uit een tienderangs revue! Probeer eens realistisch te zijn! Ik wil alleen maar….’‘Grapjes, helpen je echt niet meer’, orakelde de rector streng, ‘ik wil je om te beginnen tijdelijk royeren van deze school, en in afwachting van de reactie van je ouders wil ik….’Nu ontplofte ik dus helemaal!‘Mijn ouders?????MIJN OUDERS??????Godvergeten klootzak!!! Mijn vader Hans is een aantal jaren geleden geveld door leverkanker, hij is dus in vrij korte tijd van binnen gewoonweg weggerot, duidelijk????? Hij is dus onder helse pijnen doodgegaan, stuk stront!’Ik was razend nu.‘Jullie slogan is altijd geweest: “wij zijn er voor uw kinderen”……. Wat triest!!!! Jullie roepen MIJ hier ter verantwoording, en zijn een heel klein dingetje effen vergeten, namelijk dat mijn vader dood is.DOOD!!!!!!!!!Weggerot, door kanker. GODVERDOMME!!!!! Wat voor schoolleiding is dit???? Wie denken jullie eigenlijk wel dat jullie zijn?’De heren werden vuurrood.‘Het..ehm… spijt me, maar het neemt niet weg, dat…’‘WAT?? Jullie willen mij van school sturen?’‘Jouw artikel laat ons helaas geen andere keuze…. Het ...
    ... spijt me dat…’‘Het spijt jullie???’ Ik lachte schor. ‘Het spijt jullie geen flikker (als jullie mij deze beeldspraak ten minste willen vergeven). Deze klucht heeft nu al te lang geduurd, “heren”, en nu’, ik keek naar de rector, ‘nu wil ik graag met de conrector alleen spreken.’De rector keek me streng aan en sprak toe: ‘met dit soort uitvallen maak je de zaak er niet beter op, Daniel.’Hij sprak voor het eerst mijn naam uit…….‘Mijn besluit’, hij keek naar zijn collega, ‘ONS besluit staat vast! Jouw moeder krijgt een brief, en voorlopig zul jij geschorst zijn van dit instituut. Discussie gesloten!’Ik was stomverbaasd.Zomaar?‘Rector, ik zou nog graag een gesprek met de conrector willen hebben, nu, en privé…’Hij keek verbaasd.De conrector keek minstens zo verbaasd.‘Ons besluit staat vast, jongeman, en bovendien nemen wij altijd onze beslissingen gemeen-schappelijk, verdere gesprekken dienaangaande lijken ons zinloos, dus….’‘Ik sta er desalniettemin op.’Ik keek beide heren aan.De rector sloeg de dossiermap die voor hem lag dicht en mompelde: ‘het is besloten, verdere toelichting volgt in de brief die snel zal volgen.’Ik pakte een envelop uit mijn tas, haalde er iets uit en overhandigde dit aan de conrector.‘En toch, conrector, zou ik heel graag persoonlijk met u van gedachten willen wisselen….’De conrector verstarde bij het zien van hetgeen ik hem gaf. Hij keek zijn collega aan, schutter-de wat en zei toen: ‘collega, ik denk tóch dat het wel een goed idee is, om met de jongeheer Ter ...
«12...456...11»