1. Awakenings 13


    Datum: 17-9-2018, Categorieën: Homo Auteur: RickMaastricht, Bron: Opwindend

    ... geleden dat dit alles in gang gezet is, en ik min of meer noodgedwongen ben gaan nadenken over wie en wat ik nu eigenlijk ben….. en ik denk dat ik het wel weet……. Maar van de andere kant is er tóch nog onzekerheid….. twijfels…… JEZUS!!!’Riep ik uit.‘Twijfels over Sven?’‘Ja….nou nee, eigenlijk niet…. Ik bedoel, als ik ben die ik denk dat ik ben, dan is Sven de Ware voor mij…. Maar…..die gedachten genereren tal van gevoelens waar ik nu dus geen raad mee weet. Kijk: ik heb afgelopen dagen heel wat meegemaakt, er is heel wat over me heengekomen, ik voel veel onzekerheid nu, en is het juist dáárom dat ik me – in zekere zin althans – tot Sven voel aangetrokken? Als een rots in de branding?’(wie ben ik??)(Wat ben ik???)‘Ik voel me best depressief nu……’‘Stoppen, Daniel?’Ik keek haar recht in de ogen.‘In geen geval!! Ik heb A gezegd, nu zeg ik ook B. Blijkbaar heeft dit alles heel wat binnen in me van alles losgemaakt, wat er al altijd gezeten heeft; gevoelens, gedachten, noem maar op. Blijkbaar is er een bewustwordingsproces op gang gekomen, en daar schrik ik van… Maar de vraag is nog steeds: voel ik me tot mijn vriend Sven aangetrokken, omdat hij mijn vriend is, en naar wiens troostende arm ik verlang – nu meer dan ooit – omdat ik zo vol onzekerheden en twijfels zit, of verlang ik naar zijn alomvattende vriendschap, omdat ik dat – zonder het bewust te zijn – eigenlijk altíjd al verlangd heb?Ik wil daar zekerheid in hebben…..Saskia, ik wil me nu niet koesteren in de fysieke en ...
    ... emotionele warmte van Sven zonder meer, voordat ik tot in de kern van mijn ziel voel wat écht is, wat waarachtig is.Snap je? Ik kan en wil me niet aan hem overgeven, voordat ik weet wie ik echt ben…’(wie ben ik??)(Wat ben ik???)‘Lieve Daniel, ik snap je volkomen, maar ik kan je daarbij natuurlijk niet helpen, ik hoop dat je dat inziet. Alleen JIJ kunt uiteindelijk die zekerheid krijgen, alleen JIJ kunt uiteindelijk dienaan-gaande die vrede in je hart ervaren, en op een gegeven moment wéten: ja, ik hou onvoorwaarde-lijk van Sven, en hem behoor ik voor de volle 100 % toe..’Ik keek haar met een zure glimlach aan.‘Ja, Saskia, daar was ik ook achter, maar pijnlijk is dit alles natuurlijk wél…. Ik moet wel zeg-gen dat praten hierover met jou me enigszins helpt, echt waar! Het helpt me om mijn gedachten te ordenen (ze zijn zo verward…), het zal me uiteindelijk helpen om mijn standpunt te bepalen, en ik denk…’We werden onderbroken.Er werd op de deur geklopt.Een van de conciërges trad binnen.Hij schraapte zijn keel en vroeg, terwijl hij naar mij keek: ‘Ben jij Daniel ter Horst?’‘Ja.’Hij schraapte weer zijn keel.‘Nou, ehm, ja, de directeur zou je graag willen spreken, nu eigenlijk…..’Mijn hart sloeg een slag over, en ik keek mijn lerares aan.‘Ik zou er maar naar toe gaan, Daniel, en kijken wat ze voor jou in petto hebben.’Ik knikte en stond op.Ik gaf Saskia een hand.‘Bedankt voor dit gesprek, het heeft me echt geholpen, en ik zal zeker gauw bij u terugzijn om te vertellen hoe het allemaal ...
«1234...11»