Eerste schreden (9) Laura - Sex Verhalen

Eerste schreden (9) Laura

Of ik even in kon vallen. Half vaag werd ik wakker en luisterde naar de stem in mijn oor. 'Peter, echt ik moet mijn dochter naar het ziekenhuis want ze is gevallen in de sneeuw en het is blauw. Jij zit toch thuis en mijn baas kent je. Zou je me een heel groot plezier doen en die drie ritten vandaag van me overnemen ? Je kunt de wagen bij me voor de deur ophalen, hij is al afgetankt en voor alle ritten moet je alleen een handtekening vragen.Papieren liggen ook in de auto, De sleutels liggen binnen, je weet waar'. Ik gromde oké en besloot dan maar eens op te staan. Na een verfrissende hete douche, trok [Extreem] ik relaxte kleding aan en goede schoenen. Een half uur na het telefoontje liep ik de straat uit en belde aan bij het hoekhuis van de volgende straat. De deur werd open gedaan door zijn oudste dochter en ze keek vrolijk op. 'Hi Peter, kom je binnen?'. Floor keek me geamuseerd aan, want ze slechts gekleed in een nachtjapon en heupwiegend liep ze weg. Boven hoorde ik gestommel en even later zag ik hoe Jan de trap af kwam met achter zich aan zijn jongste dochter die heel langzaam de trap af kwam met een van pijn verwrongen gezicht. Ik pakte de sleutels van de keukentafel af en volgde het koppel naar buiten. De grote BMW voor de deur deed ik open. Beiden stapten achterin en snel reed ik naar het nieuwe ziekenhuis aan de rand van de stad. Jan wees nog even op de map voorin voordat hij uitstapte. Ik opende die en keek naar de inhoud ervan. Er stonden drie kaartjes ...

... vastgeklikt aan A4-tjes met een ritopdracht. Onderaan was ruimte om een handtekening te zetten. Ik merkte een tweede vel met bijzondere instructies over de te vervoeren personen of vracht. Het eerste betrof een oude dametje van 85 die opgehaald moest worden om naar de Supermarkt te gaan. En of ik wilde helpen de boodschappen binnen te brengen. Dat duurde bij elkaar een uurtje, het oude dametje bedankte me voor de hoffelijkheid en met een glimlach verliet ik haar huis. De tweede rit betrof een koppel dat naar Schiphol moest. Ze waren rustig en beleefd maar na een uurtje rijden werden ze wat ongeduldig toen we in de file stonden. Ik vroeg hoe laat het vliegtuig ging en welke hal ze moesten zijn. Een kwartier later zette ik ze af, de man keek wat beteuterd omdat ze precies op tijd waren volgens het rijschema. De vrouw glimlachte lieftallig naar me en wuifde even gedag. Ik liet ze tekenen en reed weer terug. De laatste opdracht was een drop-off. Ik moest een klant ophalen op het kantoor en thuis afleveren. Rond half zes reed ik Eindhoven binnen en vond even later het grote kantoorgebouw achter het oude Philipsterrein. Ik nam de instructies op het A4-tje nog door en werd opgeschrikt door iemand die op mijn raampje tikte. 'Naar het station graag' riep die persoon en wilde de deur achter opentrekken. 'Sorry, ben al besproken ' antwoordde ik. 'Ik kom iemand ophalen. Als u een taxi wilt moet u die bellen ! '. De man keek me verdwaasd aan. 'Ben je nou een taxi of niet ? '. 'Ja dat ben ik, en ik ...