-
Uit De Hand...
Datum: 14-8-2018, Categorieën: Overspel Auteur: Marieke, Bron: Opwindend
... “Nee Anneke niet. Beslist niet! Die is zo ontzettend preuts. Als je d’r alleen al aanraakt dan springt ze een meter hoog!” Ik lachte en zei toen: “Moet je ons nou eens horen praten! Wat een onderwerp!” Lucas grinnikte en ik keek naar de warme zachte hand op m’n bovenbeen die nog steeds strelende bewegingen maakte en langzaam omhoog was geschoven. Hij zag me kijken en vroeg zacht: “Vind je het vervelend dat mijn hand op je been ligt?” Ik schudde m’n hoofd en zei: “Nee… ik vind het wel lief.” Hij kneep zachtjes in m’n bovenbeen en streelde er toen nog heel even over om plots z’n hand over mijn slipje te laten glijden! Ik keek hem verschrikt aan. “Dat is niet lief!” reageerde ik. Hij keek me aan en vroeg: “Wat is dat dan?” “Dat is stout! …En spannend… en ook best opwindend!” hakkelde ik. Ik keek Lucas doordringend aan maar nam zijn hand niet weg! Het warme weer, zijn aanwezigheid en het gesprek van zo-even hadden ervoor gezorgd dat ik me een beetje rozig voelde. De warmte van zijn hand straalde door het dunne kant van m’n slipje heen en ik merkte dat ik automatisch zachtjes met m’n heupen begon te draaien! Verdorie, het was ook zó spannend, ik werd geil! “Hier zo dadelijk rechts!” wees ik hem. Hij draaide de bocht door en we reden het dorp van Anneke in. Meteen na de bocht legde hij zijn hand weer op m’n slipje en ik liet ontspannen m’n benen nog wat verder uit elkaar zakken. “Heb je nu een stijve?” vroeg ik hem brutaal. “Voor jou een vraag en voor mij een weet”, mompelde hij. ...
... ”Ja oké, maar ik wil het ook weten”, glimlachte ik en legde pardoes mijn hand op zijn kruis! Ik voelde een veelbelovende harde bobbel die nog verder groeide nu mijn hand erop lag. Zachtjes kneep ik door de stof van zijn broek heen en zei: “Daar achter die winkel moeten we links.” Lucas’ hand streelde nu niet meer losjes over mijn broekje heen maar drukte ferm op mijn kruis! “En jij?... Ben jij al nat?” vroeg hij. “Nog niet, maar als je zo doorgaat duurt dat niet lang”, loog ik terwijl ik m’n poesje tegen z’n hand opreed en merkte dat mijn sappen op gang kwamen. “Daar rechts”, wees ik zacht hijgend. Lucas probeerde een vinger achter het elastiek van m’n broekje te wurmen maar ik legde mijn hand op de zijne en nam hem weg. “We moeten stoppen!” zei ik. Hij keek even opzij in m’n ongetwijfeld verhitte gezicht en vroeg: “Waarom?” Ik wees voor me uit: “Omdat daar bij die zwarte Peugeot Anneke woont. We zijn er!” Lucas parkeerde zijn auto in een parkeervak. “Jammer dat we er al zijn”, mompelde hij en draaide de contactsleutel om. “Als je nu die bloemen gewoon op de achterbank had gelegd, dan was de rit waarschijnlijk heel anders gelopen”, glimlachte hij. “Ik vond het anders een hele leuke rit”, lachte ik, “Ik heb je nu toch van een andere kant leren kennen.” Hij grijnsde breed: “Dito! Ik heb van jou een kant gezien die ik nog nooit gezien had… en ik moet zeggen dat die kant er heel lekker uitzag!” Ik gaf hem lachend een por in z’n zij en zei: “Zo, nu is het wel mooi geweest! Normaal ...