1. Uit De Hand...


    Datum: 14-8-2018, Categorieën: Overspel Auteur: Marieke, Bron: Opwindend

    ... doen, we gaan op ziekenbezoek.”Ik nam de bos bloemen van de vloer en drukte die in Lucas’ handen. “Jij bent de baas. Jij moet die overhandigen.” Ik wipte m’n kont op en trok m’n rokje naar beneden waarna ik m’n blouse fatsoeneerde en uit de auto stapte.Anneke deed, gekleed in een zedige broek en blouse, de deur open en bekeek ons terwijl we het tuinpad opliepen. Ik vroeg me af of ze iets aan ons zag. Misschien had ik nog wel een rood hoofd? “Pfff, wat een hitte vandaag hè!” lachte ik daarom maar naar haar. “Ja, jullie hebben een mooie dag uitgezocht om op bezoek te komen.” Intussen merkte ik dat ze kritisch naar mijn luchtige outfit staarde. Ik deed alsof ik haar gefronste wenkbrauwen niet zag en nadat Lucas haar de welbekende drie Hollandse zoenen op de wangen had gegeven en de bloemen had overhandigd, gaf ik haar een hand en drie zoenen. “Bedankt dat je meegekomen bent”, fluisterde ze in m’n oor.We gingen naar binnen en Anneke wees Lucas een fauteuil aan. Mij wees ze de bank ertegenover aan en ging zelf naast mij zitten. Op de salontafel tussen ons in stonden de kopjes al klaar en Anneke gaf aan dat de koffie bijna klaar was. Lucas vroeg meteen hoe het met haar ging en ze vertelde over het verloop van haar operatie en de revalidatie die eraan stond te komen. Intussen zag ik Lucas’ blik regelmatig afdwalen naar mijn blote benen. Ik voelde een kriebel door m’n onderbuik trekken toen ik in de gaten had dat hij weer probeerde tussen mijn benen te kijken. Omdat Anneke naast me ...
    ... zat kon ze onmogelijk zien wat Lucas tegenover ons zag en dus deed ik voorzichtig, terwijl ik intensief met Anneke praatte en haar aandacht naar mijn gezicht trok, m’n benen een stukje uit elkaar. Glimlachend keek ik naar Lucas toen Anneke plots haar gezicht naar hem draaide en tegen hem sprak en schoof wat naar voren in de bank, wetende dat mijn stugge en korte rokje wat achter zou blijven. Ik merkte aan Lucas’ onrustige houding dat hij nu weer vol zicht op mijn slipje had! “Zo, de koffie zal wel klaar zijn”, zei Anneke plots en ze kwam moeizaam uit de bank omhoog. Terwijl ze in de keuken was siste Lucas tegen mij: “Gemenerik!” Ik glimlachte, deed vlug mijn benen zedig bij elkaar omdat Anneke terug kwam met de koffiekan en keek haar vriendelijk aan.Anneke schonk de koffie in en vertelde daarna aan Lucas hoe het verloop van haar ziekteverzuim er ongeveer in tijd uit zou zien en intussen gaf ik haar teammanager weer ongehinderd uitzicht op mijn kruisje. Toen we de kopjes leeg hadden besloot ik nog wat verder in mijn plagerij te gaan en zei tegen Anneke: “Blijf jij maar zitten, ik schenk nog wel een keertje in.” Ik stond op en bukte me overdreven ver voorover om Lucas’ kopje te vullen en ik wist dat mijn ferme DD-cup bijna uit m’n blouse viel! Hij keek me quasi boos aan maar de bobbel in zijn broek verraadde dat hij het allerminst erg vond.De, op z’n zachtst gezegd, aparte autorit en het spelletje dat ik nu speelde had mijzelf inmiddels ook over een grens gebracht en ik voelde ...
«1...345...11»