De Uitvaart - 2 - Sex Verhalen

De Uitvaart - 2

... vanzelfsprekend aan Richards zijde. Alsof er in al die tijd niets veranderd was.Ik wist helemaal niets van Richard de afgelopen tien jaar.Had hij zelf een relatie, wat wilde hij eigenlijk?Om nog maar te zwijgen over mezelf. Ik liet me meenemen in een scene die alles op zijn kop zette.De woede, de vergeving, de opstandigheid, mijn lichaam dat naar mijn ziel schreeuwde dat ik was gemaakt voor Richard.En ik moest denken aan mijn lieve man en echtgenoot, maar die ik bijna serieel bedrogen had, in mijn stille verlangen en zoektocht naar de bres die Richard sinds zijn vertrek in mijn leven had geslagen. Hij was altijd mijn referentiekader gebleven en tijd door mijn hoofd blijven spoken.Mijn echtgenoot was niet meer dan second best in mijn leven. Het was genoeg geweest met de seksuele ruimte die ik stilzwijgend voor mezelf bedongen had. Maar nu besefte ik dat Richard onvervangbaar voor me was geweest.Ik had me afgesloten voor mijn zielenpijn en mezelf getroost met de liefde en seks van mijn vriendin Tanja en de seks die we samen zochten die tenminste afleiding bood.Het was een dierbaar moment voor Richards familie. Nog een laatste groet voordat de kist de oven in schoof.We liepen naar de koffiekamer toe.‘Ik ga niet naast jullie staan bij het condoleren, zei ik zachtjes tegen Richard.’‘Maar je gaat ook niet weg toch?’ zei hij onzeker.‘Mijn man zou me op komen halen. Ik heb niet veel tijd. Hij gaat vanavond op reis, anders loop ik hem mis.’‘Richard keek me aan. In zijn gedachte zijn ...

... hoop afstrepend dat ik misschien vrij zou zijn.’‘Bel hem op. Ik breng je thuis. Ik wil hem graag ontmoeten. Maar nu moet je hier zijn.’ Daarna bijna smekend: ‘alsjeblieft, ik kwam ook voor jou. Het kan niet eindigen zoals vorige keer.’‘Maar ik ben getrouwd, het is te laat het is voorbij.’‘Ik wil met je praten al is het maar in de auto als ik je thuisbreng. Bel!Hij keek me aan smachtend. Net zo smachtend als ik keek.‘Oké’ zei ik, ‘over een uur breng je me weg.’Achteraf had ik aan zijn lichaamstaal toen al kunnen zien, dat hij wist dat hij me veroverd had.Ik liep even naar buiten en belde mijn man.‘Hallo lieve schat’ hoorde ik mezelf zeggen. ‘Ik ben hier nog wel even. Ik kom een hoop oude bekenden tegen. Het zou jammer zijn als ik zo abrupt opstap. Ik word thuis afgezet. Over anderhalf uur ben ik thuis dan hebben we nog een uur samen voordat je naar Schiphol gaat.‘Doe niet moeilijk’ zei mijn man. Het komt me wel goed uit eigenlijk. Er zijn files. Dan ga ik nu al op weg en ben ik zeker op tijd.’‘Vind je het niet erg dan?’‘Nee, neem je tijd’ ik zie je vrijdag. Kus.’‘Kus’ zei ik. En hing op. Ik voelde me klote.‘En?’ zei Richard.‘ik heb wat meer tijd’ zei ik neutraal.Hij keek me opgelucht aan.Gelukkig waren er bekenden met wie ik in gesprek kon en die voor wat afleiding zorgden. Maar het was duidelijk dat Richard en ik elkaar in de gaten bleven houden.Toen de nazit en het condoleren was afgelopen keek de zus van Richard mij en hem onwennig aan.‘Gaan jullie mee?’‘Ik moet weg’ zei ik. ...