Tampa Boys - 2 - Sex Verhalen

Tampa Boys - 2

... paniek was en verschrikt om zich heen begon te kijken en te roepen. ‘Hou hem vast’ commandeerde ik Curtis, hou hem vast!’Meteen sloeg hij stevig een arm om Benjamin heen. ‘Het is goed Bennie, het is goed, we zijn hier veilig!’ Benjamin begon zacht te huilen en drukte zich strak tegen Curtis aan. Hij knuffelde Benjamin en toen werd het kind pas een beetje rustig. Het besef begon bij hem door te dringen waar hij was en wat zijn toestand nu was. ‘Ben, Benzji, weet je waar je ben’, vroeg Curtis. Benjamin knikte alleen maar en drukte zich stevig tegen Curtis aan. Op de bank van de zithoek had Tom zijn moeder al wat kleren en slippers voor de jongens klaargelegd. Ik zag dat het een paar nieuwe bermuda’s en T-shirts van mij waren die ik nog nooit had gedragen, ze kwamen zo uit de verpakking.Ik zei tegen Curtis dat daar kleren voor hen lagen, dus ‘aankleden, en even opfrissen. Als straks de arts weer weg is dan mogen jullie gaan eten’. Curtis knikte alleen maar, gaf Benjamin zacht een kalmerende kus op zijn voorhoofd en hield hem stevig vast. Snel kwam Benjamin nu tot rust en begon om zich heen te lijken. Hij keek me aan en glimlachte verlegen. ‘Heb je lekker geslapen jochie’ ,vroeg ik aan hem. Hij knikte. Met grote ogen keek hij me aan. ‘Moeten we nu weg?’ Ik lachte, ‘nee joh, jullie moeten hier blijven want er komt zo een dokter bij je kijken’. ‘Als die klaar is moeten jullie eerst wat eten, daarna geef ik hier een rondleiding, en dan moeten we nodig even een poosje met elkaar ...

... praten. Ze luisteren aandachtig naar me, kijken elkaar aan en dan weer naar mij. Curtis knikte, ‘Is goed’ zij hij, ‘gaan we doen’.Tien minuten later waren de jongens klaar en de arts was inmiddels gearriveerd. Het was John Weisbaum met een assistente. Hij is onze eigen arts die we al jaren kennen. Ik legde hem de situatie uit van vandaag, wat er aan de hand was en wat ik dacht wat de achtergrond was van dit verhaal. Hij was het beroepsmatig met me eens dat op dit moment de gezondheid van de twee knapen voorop stond. Ik bracht hem naar de jongens. Ze zaten op de rand van het bed tegen elkaar aan geduldig op ons te wachten. Ze kregen een hand en ze stelden zich voor. Het onderzoek duurde wel even waarbij ze ook een buisje bloed werd afgenomen voor het lab. Als afsluiting kregen ze nog een paar prikken, ééntje met vitamine D en een met antibiotica. Ik was wel benieuwd naar de eerste bevindingen. Hij vertelde het gewoon waar de jongens bij waren.Volgens de check up waren ze blijkbaar gezond totdat eventueel testresultaat van het bloedonderzoek het tegendeel zou bewijzen. Ze waren niet alleen ondervoed maar hadden ook ondergewicht, oververmoeid en blijkbaar een lichte darminfectie als gevolg van te éénzijdig voedsel. Er waren godzijdank in ieder geval geen drugs in het spel. Ze hadden uiteraard tijd nodig om aan te sterken en uit te rusten en hij adviseerde verder nog een psycholoog te raadplegen die gespecialiseerd was in traumaverwerking. Hij wist zelfs iemand voor me op te ...