1. Het Proberen Waard - 4


    Datum: 7-5-2018, Categorieën: Groep Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... gooide de deur achter me dicht, en sloeg me op m’n borst.,,Doe nou eens rustig.’’ probeerde hij nog duidelijk te maken. ,,Je wist toch dat je dit kon verwachten.’’,,Wat?! Nee, waarom? Waarom zou ik van een van m’n beste vrienden en de vrouw waarvan ik dacht dat die van me hield zoiets verwachten?’’ vroeg ik hem kwaad. Een antwoord had hij niet meteen klaar liggen.,,Nee, maar vroeg of laat, en of ik het nu zou zijn, of wie dan ook. Je kan het maar beter weten. Nu weet je hoe ze echt is. En dat je dit niet eerder doorhad…’’ Wellicht wilde hij nog meer zeggen. Maar die kans ontnam ik hem. Zijn toon stond me totaal niet aan. Mijn vuist vloog met een blinde furie door de lucht heen en kwam pas tot stilstand nadat ik zijn kaak had geraakt. Hij vloog een stukje naar achteren, keek mij op zijn beurt furieus aan, en voordat ik het wist, bloedde mijn neus nadat hij daar zijn vuist hard had opgelegd. We vlogen elkaar daarna pas echt in de haren. Ik kon hem wel vermoorden. Over en weer werd er geduwd en getrokken en hier en daar nog een tik uitgedeeld. Ik moet zeggen dat ik nog nooit gevochten had. Niet meer sinds de basisschool, waar het er nog niet toedeed. Maar dit voelde goed. Het kwam niet zover dat de een de ander zou vermoorden.-Hijgend stonden we op een punt tegenover elkaar in de gang. Een kast was gesneuveld maar meer ook niet. Wat schrammen en bloedingen op elkaars gezicht.,,Hoe denk je dat ik me voel? Wetende dat jij met haar bent. Wij hadden ook afspraken!’’ begon hij ...
    ... emotioneel. Ik hoorde hem aan maar kon het niet volgen.,,Jij hebt toch zelf een ander gekozen.’’ uitte ik me eerst, voordat ik doorkreeg dat dat het punt helemaal niet moest zijn. ,,En ik raak haar niet eens aan, man. Ik heb nooit om haar gevraagd, of haar verleid of wat dan ook.’’ reageerde ik nog wel proper met een hard opgezette stem. ,,Vertel me gewoon een ding…’’ hijgde ik moedelozer dan ooit. ,,Was dit haar idee?’’ vroeg ik hem nog, en met dat ik het vroeg, zakte ik naar de grond. Ik was zo kwaad. Maar niet op hem. Nou ja, misschien een beetje. Had hij een punt? In mijn ogen niet.,,Nee, het was niet haar idee. Of dat van mij…’’ zuchtte hij dan moedeloos. ,,Aaf heeft het altijd over je…’’ begon hij toen.,,Niet waar! Aaf vind mij helemaal niet aardig.’’ Ik geloofde er geen zak van.,,Wel, en zeker nu… weet je hoe idioot het is om haar te zien kicken op de lul van je beste vriend? Ik heb dit nooit gewild, man.’’ hijgde hij door, en dat maakte het allemaal al iets anders. Dit was openhartig, en klonk gemeend.,,Maar… maar… wat? Jullie doen dit. Jullie…’’ ik snapte er niets van.,,Je bent m’n beste vriend, maat.’’ zei hij dan alleen nog somber. Ik keek hem aan en zag hem voor m’n ogen breken. Ik zag wat hij had beleefd. Dat wat ik wellicht wel had gevreesd.,,Dus ga je maar met haar naar bed? Achter onze ruggen om? Serieus?’’ vroeg ik hem echter nog bikkelhard. Ik was nog niet klaar met hem.,,Ze zei… dat je dit wilde. En ik was zo kwaad ondertussen. Ik… Je weet wel man. Zo bedoelde ik ...
«1234...25»