Een Wel Heel... - 1 - Sex Verhalen

Een Wel Heel... - 1

... was tot op de straat te horen en ik trok alweer mijn meest zorgelijke blik‘Effe geduld, ik heb Evert al geappt hoor en anders doet er echt wel iemand anders de deur voor ons open’. Annechien rolde semi geïrriteerd met haar ogen maar haar grijns was te breed om haar serieus te nemen. Ik hield oprecht veel van haar als vriendin.Ze was gekleed in een gothic achtig gewaad, horizontaal gestreepte overknee kousen en Dr. Martens boots. Ze had haar lange haar onlangs nog een henna rode verf beurt gegeven en ze bleef wat mij betreft tot in de lengte der dagen een meisje, ondanks dat ze volgend jaar Sarah zou zien. Ze bewoog een beetje op de maat van de muziek en neuriede wat mee. Het ringetje in haar neus glinsterde in het TL licht boven de imposante Paleispoort.Plotseling zwaaide de deur open en keek ik in de ogen van een op zich best mooie man van rond de vijftig. Hij had zijn roodbruine haar in zo’n soort mannenknot, droeg een strak wit shirt en...oh mijn god..daaronder een kleurrijke sarong met kisten.Los van de djellaba's die ik voorafgaand aan het vrijdagmiddaggebed wel eens in de wijk bij Marokkaanse mannen had gezien, was dit de eerste keer dat ik een man in een rok zag en ik moest toegeven, hij kon het hebben Ik moest alleen even omdenken en uit mijn comfortzone stappen.De man en Annechien kende elkaar blijkbaar, want ze viel hem meteen om zijn nek.‘Ohhh Ron, wat supertof om je te zien man, hoe gaat het met je, wanneer is de expositie, ik kan niet wachten Ron, echt niet’.Ik ...

... had als vanzelf al een stap naar achteren gedaan bij zoveel gekendheid en emotie waar ik geen enkele weet van had.‘Meisje, rustig, rustig, kom laten we naar binnen gaan en verder praten, ik wil ook graag even kennismaken met je gezelschap’.Ron wreef Annechien zalvend over haar rug terwijl hij mij onderzoekend opnam. Ik tuitte mijn lippen en keek brutaal terug. Op de één of andere manier voelde ik mij ineens lomp in mijn hoodie en mijn afgetrapte gympen.‘Nou Ron, ik ben Corien, mee tegen wil en dank maar ik sta overal voor open’.’Wat mij betreft had ik nu gewoon in mijn pyjama op de bank gezeten met een fles bubbels en de Top 2000 op de achtergrond maar ja, dat mocht niet van madame daar’.Tot mijn ergernis kuste Ron als één of andere ridder uit de oudheid mijn hand, maar sloeg hij, behalve een knipoog, verder geen acht op mijn zorgvuldig gekozen zonet uitgesproken tekst.Eenmaal binnen in de Paleistuin was ik toch wel even onder de indruk: Alles wat ik zag voldeed toch wel aan mijn verwachtingspatroon en horen zeggen wat betreft de inrichting en sfeer: Herman Brood achtige graffiti op de muren, rokerige obscuurheid en een verschraalde wietlucht vermengd met de geuren van knoflook, uien en linzen. Gothic meisjes leunden bevallig tegen de muren, belegen punk dames hadden het hoogste woord en Liam Gallagher look a like wannabees staarden duister in het luchtledige. Het was nu al druk en iedereen leek elkaar te kennen.Annechien duwde plotseling een doorzichtige plastic beker in mijn ...