Stiefzoon in huis
Datum: 18-4-2018,
Categorieën:
Familie
Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi
... het in spiegelbeeld was, merkte ik duidelijk de glanzende fonkeling in zijn ogen op. “Zou je het erg vinden als ik mezelf eerst aankleed?” vroeg ik. En mens moet toch wat in zo’n situatie, al moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat mijn stem lang niet zo overtuigend klonk zoals ik het bedoelde. Als protest maakte het op Arnold dan ook weinig of geen indruk. Zonder iets te zeggen kwam hij langzaam in mijn richting, waarbij hij op geen enkel ogenblik ook maar een poging deed om mijn blik te ontwijken. Zijn warme adem streelde mijn nek toen hij vlak achter me stond en zijn hand onder mijn rechter elleboog legde. “Ja, Paultje,” fluisterde hij. “Ik zou het zelfs heel erg vinden als jij je nu zou aankleden.” Duidelijker kon hij allicht niet zijn voor wat zijn bedoeling betrof. Ik wist dat ik hem resoluut moest wegsturen. Voor eens en voor altijd moest ik hem duidelijk maken dat ik dit niet wilde. Het moest nu gebeuren, maar in plaats van mijn stem te verheffen, kwam ik niet verder dan een diepe zucht. De vlammetjes die zich tintelend via mijn elleboog over mijn hele huid verspreidden, leken als het ware mijn helder denken te verlammen. De zalige, warme opwinding die me overviel had ik al zolang niet meer ervaren. In plaats van Arnold furieus af te wijzen, sloot ik doelbewust de ogen omdat ik de genietende gelaatstrek van mijn spiegelbeeld niet langer kon aanzien. Mijn geweten fluisterde nog wel nee, maar mijn lichaam schreeuwde ja! Zodra Arnolds hand langs mijn arm opklom en ik hem ...
... zonder al teveel verzet de punt van handdoek uit mijn hand liet trekken, wist ik dat ik me gewonnen gaf. Zijn lippen op mijn naakte schouder leken wel van fluweel. Zacht kusjes drukkend tot in mijn nek, trok Arnold langzaam de hele handdoek van me af en toen ik mijn ogen weer opende, zag ik hoe hij met zijn ogen elke reactie van mijn kant registreerde. Weer klom zijn hand op langs mijn arm maar nu liet hij ze afglijden naar mijn rechterborst. Een lichte siddering ging door me heen toen zijn vingers verkennend de contour van mijn malse heuveltje volgden. Een zacht kreuntje ontsnapte aan mijn lippen toen hij mijn tepel zachtjes tussen zijn wijs en middelvinger klemde. Achter mijn rug liet ik mijn hand aarzelend op zoek gaan naar de zijne. Amper gelovend dat ik het was die dat deed, bracht ik ze tot op mijn buik. Seconden later leunde ik licht hijgend tegen hem aan, genietend van de warme sensatie van Arnolds geoefende vingers. Wie daartoe het initiatief nam, zou ik niet kunnen zeggen, maar even later stonden we naar elkaar toe gedraaid. Terwijl zijn vingers heerlijk bezig bleven met mijn tepels en mijn tieten, legde ik mijn handen om zijn nek en boog voorover. Met mijn voorhoofd rustend tegen het zijne keken we elkaar diep in de ogen. Geen van beiden spraken we ook maar één woord, net alsof we bang waren om daarmee de betovering van het moment te doorbreken. Ogen zeggen echter vaak evenveel of zelfs meer dan woorden. In de zijne las ik passie, hunker en oprecht verlangen, iets ...