Stiefzoon in huis - Sex Verhalen

Stiefzoon in huis

... niet toe komen om hem te doen stoppen. Alsof ik plots geen enkele zelfcontrole meer had, gunde ik het mezelf om gedurende minstens twee volle minuten intens te genieten van wat zijn grijpgrage vingers en zijn warme lippen bij me wisten op te roepen. Pas toen hij een hand in mijn sportbroekje wilde schuiven, kwam ik weer bij mijn volle verstand. “Nee Arnold!” zei ik hijgend en tegelijk zijn handen wegduwend. “Dit kan niet en dit mag niet!” “Waarom niet? Ik heb heus niet het idee dat jij het niet prettig vond.” Met zijn handen op mijn buik trok hij me alweer strak tegen zich aan. Ditmaal liet ik echter niet begaan en met alle kracht die ik in me had, rukte ik me los. “Daar gaat het niet om, Arnold. Ik ben je stiefmoeder! Ik mag je graag als stiefzoon maar meer mag en kan er tussen ons niet zijn. Ik hou van jouw vader. Ik ben met hem getrouwd en dat wil ik wel graag zo houden. Dat moet je begrijpen, Arnold. Ik wil geen problemen.” In de blik waarmee hij me zwijgend aankeek lag iets teders, iets droevigs en iets smekend tegelijk. Een plotse opwelling om hem alsnog liefdevol te omarmen kon ik met de grootste moeite onderdrukken. Het gevolg daarvan was dat ik mezelf haastig uit de voeten maakte, bang als ik was dat ik anders mezelf nogmaals zou laten gaan. Met Harry in huis kon ik op zaterdag en zondag gerust zijn. Wel had ik graag net dat ietsje meer aandacht van mijn man gekregen, maar zoals wel vaker gebeurde de laatste tijd, bleven ook nu mijn subtiele hints onbeantwoord. ...

... Voor één keer vond ik dat niet eens zo heel erg. Met Harry in de buurt hoefde ik immers geen verdere avances van zijn zoon te vrezen. Arnold gedroeg zich overigens voorbeeldig. Hoe alert ik ook was, op geen enkel moment merkte ik zijn woorden en in zijn handelen een verwijzing naar de gebeurtenis op het terras. Beetje bij beetje begon ik te geloven dat wat op vrijdagnamiddag tussen ons had plaats gevonden in een opwelling was gebeurd. Een soort roes waarin we allebei onszelf niet waren, waardoor we zoveel verder waren gegaan dan het toelaatbare. Omdat Arnold daar op geen enkele manier op terug leek te zullen komen, geraakte ik er langzaam van overtuigd dat ook hij tot het inzicht gekomen was dat zoiets tussen stiefzoon en stiefmoeder echt niet kon. Ik had me echter opnieuw vergist. Arnolds blik toen hij vanmiddag de badkamer binnenkwam stond op mijn netvlies gebrand. Zijn blik van begeerte was niet mis te verstaan, maar wat me nog het meest verontrustte, dat was wat die blik met me deed. Het maakte me week en wanhopig tegelijk. Wat moest ik hiermee? Alleen al zijn blik deed me dingen voelen die ik niet wilde voelen en in mijn hoofd speelden gedachten die, op zijn zachtst gezegd, moreel verwerpelijk waren. Een zacht kuchje haalde me terug naar de realiteit. De hele duur van mijn overpeinzing had ik met de ogen gesloten voor de spiegel gestaan. Nu ik ze opende, zag ik in diezelfde spiegel dat Arnold me was gevolgd. Leunend tegen de deurpost keek hij me onbevangen aan. Ondanks dat ...