Openbaar Vervoer - Sex Verhalen

Openbaar Vervoer

... langs drie huizen lopen. Het is geen gezicht voor onze buren."Zoals altijd had ze ook nu weer gelijk. Wij woonden aan het einde van ons kleine dorp aan een rustige doodlopende weg. Dit voordeel had het onaangename nadeel dat ons komen en gaan kon op elk moment door onze buren werd waargenomen. Voordat ik kon vragen wat ze dan wilde doen, kwam ze al ter zake."Max, dit gaat echt niet zo. Dat weet je ook wel. Dus probeer je eindelijk te ontspannen en je erectie kwijt te raken. Je bent oud genoeg. Daarginds staan een paar struiken, daar kunnen we ons achter verstoppen."Ik keek haar met open mond aan en had even tijd nodig haar voorstel te begrijpen. Dat duurde voor haar te lang."Jongen, sta niet zo stom te staren. Vooruit, kom mee, voordat er iemand anders voorbijkomt!"Ze greep mijn mouw en trok me achter zich aan. Ik was sprakeloos. Gelukkig was de schaars begroeide grond van de berm tamelijk droog en zonk ze niet hopeloos weg met haar hoge hakken. Maar toch was het lastig lopen. Zij had reden tot klagen, ik niet."Mams, wat ben je aan het doen? Zal ik je helpen?"Ze keek niet om en bleef doorlopen."Nou, het gaat prima. En jij moet daarvan af. Ik zie geen andere mogelijkheid."Ze trok zo meedogenloos aan mij dat ik bang was dat mijn shirt zou scheuren."Mam, niet zo hard trekken. Jij ... je mag niet toekijken, mams, dan kan ik het niet!"Ze stopte plotseling en liet mijn shirt los. Toen draaide ze haar hoofd om. Ik hoorde haar diep ademhalen."Luister eens goed, jongetje. Jij bent ...

... hiermee begonnen. Wees nu ook dapper genoeg om het af te maken. En ik blijf erbij staan, of je dat leuk vindt of niet. Maar ik ben ervan overtuigd dat dat je het best heel leuk vindt. Of vindt je mij plotseling niet leuk meer? Dat kan ik me niet voorstellen. Dus stop ermee om jezelf zo aan te stellen!"Klapperend sloeg ze met beide handen op haar eigen kont en liep weer door. Ik volgde haar als een schaap naar de slachtbank. Nee, ik volgde haar slingerende achterwerk. De struiken waren niet ver. Ik zocht wanhopig maar woorden, maar ik wist niet waarover ik met haar zou moeten praten. Blijkbaar had zij alles al besloten. Maar wat had zij dan besloten? De verwarring die mij al in de bus was overkomen, bereikte nu zijn absolute maximum. Totaal verbluft stond ik plotseling achter een groene muur van struiken en bomen. De schuilplaats was goed gekozen. We konden hier onmogelijk gezien worden vanaf de weg. Ze legde haar armen over elkaar en keek me aan."Max, ik zie dat je verbaasd bent. Maar tegen moeder natuur zijn wij machteloos. Ik wil niet dat jij jezelf blijft pijnigen, nog afgezien van hoe raar het eruit ziet. Je begrijpt wel wat ik bedoel. Dus nu ga je je broek openmaken en je laat je piemel eruit. Ik hoop dat jij je dan zo geweldig schaamt dat je erectie vanzelf overgaat. Dan kunnen we ten minste eindelijk naar huis gaan!"Mijn geestelijke vermogens raakten totaal uitgeput. Mama wilde serieus mijn pik zien! Mijn eigen moeder. Hoe kon het zover komen? Ze moest toch kunnen zien ...