Openbaar Vervoer - Sex Verhalen

Openbaar Vervoer

... oogleden zakten dicht en ik hield mijn adem in."Max, hoor je me wel? Vertel me niet dat dit geen pijn heeft gedaan. Als ik niet beter wist, zou ik zweren dat hij alweer groter is geworden! Oh, wat moet ik doen?"Ik liet mijn afgewerkte lucht ontsnappen en het klonk als een wanhopige zucht."Ik ... ik weet het niet, mams."Mama mompelde wat in zichzelf. Ik hield mijn ogen dicht, want ik durfde ze niet meer te openen."Max, hou op met dat zuchten. Kijk me eens aan. Ik had in de bus al de indruk dat je daardoor kalmeert. Kijk naar mij, mijn jongen."Ik voldeed graag aan haar verzoek, ook al wist ik best dat we er geen millimeter verder mee kwamen. Ik kreeg mezelf niet meer onder controle. En helpen deed het niet, integendeel. Mams stond recht voor me. Ik hoefde mezelf niets wijs te maken. Die enorme erectie in mijn broek was het werk van mijn moeder! Haar knijpende vingers lieten daar geen enkele twijfel over bestaan. Maar zij zag het waarschijnlijk anders, want ze begon mijn wang te strelen alsof ze oprecht medelijden met me had. Maar haar woorden klonken provocerend."Ach, jullie mannen met jullie eigenwijze piemels. Altijd op de meest ongelegen momenten willen ze aandacht! Wil jouw piemel soms ook aandacht, Max?"Hoe moet een zoon zo'n vraag van zijn moeder beantwoorden? Het werd steeds lastiger voor mij."Nee ... eh ... wat bedoel je met aandacht, mams?"Grijnzend toonde ze haar twee rijen witte tanden."Kom op. Maak mij niets wijs. Die vrouw met die dikke reet trok meteen al jouw ...

... aandacht. En die kleinere was het ook niet te versmaden. Ze hoefden allen maar naar je te glimlachen, en je kreeg al een stijve! Alleen zijn die twee sletten al verdwenen. Denk je nog steeds aan hun? Je mag het best toegeven, het is het niet verkeerd, hoor. Is het zo?"Helemaal onjuist was haar veronderstelling niet. ten slotte dacht ik nu weer plotseling aan de dames uit de bus."Eh ... Waarschijnlijk wel."Mam nam haar hand van mijn wang en legde hem op mijn schouder."Weet je Max, het is niet mijn taak om me met jouw liefdesleven te bemoeien. Je had het maar hoeven zeggen en ik zou je hebben laten begaan. Dan zou je hun hebben kunnen aanspreken. Ze zouden je echt niet hebben weggestuurd. Je bent een mooie jongeman met een geweldige ... nou ja, dat waar zulke vrouwen dol op zijn ... ze zagen meteen wat je allemaal met je mee zeult."Wat kon ik hierop zeggen? Had ze het echt over mijn lul? Mijn hemel, hoe kon ik kalm worden onder deze omstandigheden?"Mams, ... wat bedoel je? Hij ... Hij doet altijd zo!"Ze sloeg haar armen over haar borst."Bedoel je, altijd wanneer je vrouwen ziet?"Ik verloor het laatste beetje verstand."Ja ... nee, maar wel heel vaak. Ik heb geen idee wat er met mij aan de hand is. Laten we maar verder lopen, ja? Alsjeblieft mams!"Moeder tuitte haar onderlip naar voren en keek aandachtig naar het onderwerp van ons gesprek. De tijden van onopvallende observatie waren voorbij sinds haar knijpexperiment."Denk maar niet dat ik zo met je mee ga naar huis! We moeten nog ...