De stagiair (deel 3) - Sex Verhalen

De stagiair (deel 3)

... te onderkennen, maar ze stelt de vraag waarvan ik hoopte dat ze hem niet zou stellen, want ze vraagt “en wat kun jij vertellen over zijn seksualiteit, Annet?” Op een welhaast analytische toon zegt Annet “hij is gehoorzaam, loyaal tot op zekere hoogte, houdt van een beetje pijn, vind het lekker om verwend te worden én hij is zich bewust aan het worden dat hij een prostaat heeft”. “En dat na één week” zegt mevrouw Klinkers bewonderend. Annet knikt, want haar woorden kloppen exact, zo weet ook ik, als ik de diverse escapades, die ik in het bedrijf ervaren heb, de revue laat passeren. “Zou het lukken om hem 100% loyaal te krijgen?” vraagt mevrouw Klinkers aan Annet. “Ja mevrouw” antwoord deze, zonder enige aarzeling. “Hoe dan?” vraagt mevrouw Klinkers. “Door hem toe te kennen aan één persoon” antwoord Annet zelfverzekerd. “Je lijkt wel zeker van je zaak” zegt mevrouw Klinkers kritisch. “Klopt mevrouw” antwoord Annet “maar hij vertoont dan ook alle trekjes van een gehoorzame en lieve knul”. ‘Hallo, ik sta naast je hoor, en kan alles meekrijgen wat je zegt’ denk ik bij mezelf, maar de woorden uiten doe ik uiteraard niet. “Denk je dat jij daarvoor de aangewezen persoon bent?” vraagt mevrouw Klinkers aan Annet. “Vraagt u het hem zelf maar” antwoord Annet echter assertief en zelfverzekerd van haar zaak, waarbij haar woorden volledig raak zijn, zo weet ik, want ik wil verdrinken in deze vreemde, lieve, dominante, aardige, zorgzame, geile vrouw. Mevrouw Klinkers kijkt me vragend aan, ...

... dus ik knik direct bevestigend, waarna mevrouw Klinkers zegt “okay, dan doen we het zo, maar ik vertrouw er wel op dat hij datgene doet op de afdelingen wat we afgesproken hebben Annet”. “Daar kunt u op rekenen mevrouw” antwoord deze, waarbij ik geen kennis heb van de afspraken, maar ze zullen geen betrekking hebben op mijn werkzaamheden. “Toch ben ik daar niet zo zeker van” zegt mevrouw Klinkers, die opstaat uit haar stoel en vlak voor Annet gaat staan. Annet geeft geen krimp én blijft zelfs bewegingsloos, als mevrouw Klinkers met de achterkant van haar hand over Annet’s buik streelt. Het wordt nog vreemde, vind ik, als mevrouw Klinkers Annet’s borst begint te strelen, terwijl ze haar strak aankijkt. “Dus jij bent wel bereid om hem te delen?” vraagt mevrouw Klinkers zacht. “Ja hoor” antwoord Annet luchtig. “En jij vind het niet erg als iemand aan je ventje komt?” vraagt mevrouw Klinkers. “Lust is iets anders als liefde mevrouw” antwoord Annet, waarbij ik niet begrijp wat ze bedoelt, aangezien het in kan houden dat ze verliefd op me is, maar me bereid is te delen, of dat ze zelf alleen lust voor mij voelt en me dus zeker bereid is te delen. Daarbij vind ik het hele gesprek een vreemde gewaarwording, want er wordt over mij gesproken alsof ik er niet bij sta én alsof mijn mening er niet toe doet. “Okay” reageert mevrouw Klinkers, terwijl ze mij vol bij mijn kloppende paal grijpt en deze stevig vast neemt om er direct aan te beginnen rukken. Mijn verrassing is tweeledig, want dit ...