De stagiair (deel 3) - Sex Verhalen

De stagiair (deel 3)

... waaruit ik opmaak dat ze het maar al te graag wilt, maar haar enthousiasme poogt te verhullen voor mevrouw Klinkers. Met bibberende handen maak ik de knoopjes van haar hemd los, zodat ik deze van haar schouders kan nemen, waarna ik enkele seconden ademloos naar haar immense borsten in de kanten BH staar. Snel stap ik om haar heen, open de BH, kijk over haar schouder in de spiegel om even te genieten van de prachtige tieten en begin vervolgens aan de sluiting van haar rok te prutsen, die ik onhandig open krijg. Als de rits open is, valt de rok als vanzelf van haar stevige volle kont af, dus ik buk me snel om de rok van de grond te pakken, terwijl zij gelukkig mee werkt en er galant uit stapt. Op mijn hurken staar ik echter ook tegen haar stevige billen aan, die exact passen bij haar voluptueuze lichaam. Annet is zeker niet te dik, eerder stevig, maar haar vormen zijn voor een vrouw van haar leeftijd verrassend strak. Dapper neem ik haar kanten slip ter hoogte van haar heupen beet en trek deze voorzichtig naar beneden, zodat ik haar eruit kan helpen, zodat Annet, op haar lage hakkenschoenen na, volledig naakt is. Niet wetend wat te doen, sta ik op, ga naast haar staan en kijk verheugd naar haar lijf in de spiegel, terwijl zij naar het mijne kijkt. We zijn een vreemde gewaarwording samen: zij, de vrouw van middelbare leeftijd, met alle prachtige vrouwelijke onderdelen in de juiste proportie, naast mij, de lange slungel met de ongeduldig kloppende stijve. “Leuk stel” zegt mevrouw ...

... Klinkers complimenteus, waarbij haar woorden klinken alsof ze het meent. Annet lacht breeduit, terwijl ik schamper een “dankjewel” fluister. “Wat hebben jullie al allemaal uitgespookt samen?” vraagt mevrouw Klinkers. “We hebben niets gedaan wat uw goedkeuring niet kan dragen mevrouw” zegt Annet, die haar bazin er strak bij aan kijkt. “Ik wil het van hem horen liefje” zegt mevrouw Klinkers vriendelijk, doch op een toon die geen tegenspraak duldt. Als door een slang gebeten keer ik in mezelf. Noemde ze Annet nou liefje? Wil ze dat ik alles op biecht? Dat kan ik toch niet vertellen! Dat mag ze van mij toch niet verwachten! “Nou, wat hebben jullie uitgespookt Jonas?” vraagt mevrouw Klinkers op hardere toon. “Ehm, ehhh, ik ehhh, nou ……” stamel ik, want ik klap helemaal dicht en kan geen fatsoenlijk woord meer uitbrengen. “Ik ben hem bewust aan het maken van zijn eigen seksualiteit, mevrouw” zegt Annet, die het voor me op probeert te nemen. Mevrouw Klinkers kijkt mij vragend aan, dus ik knik bevestigend, ten teken dat Annet;’s uitspraak klopt. “Hij beseft niet zo goed dat hij eigenlijk een knap kereltje is” zegt Annet er nog achteraan. Terwijl mijn schaamrood de kleur van de Chinese vlag aanneemt, kan ik wel door de grond zakken, hoewel ik de vlijende woorden van Annet zeker ervaar als een compliment, maar geloven doe ik het niet echt. “Het is inderdaad een knap ventje” zegt mevrouw Klinkers bevestigend, waardoor mijn ego iets in grootte toeneemt, terwijl ik te verlegen ben om het ...