De stagiair (deel 3) - Sex Verhalen

De stagiair (deel 3)

... en leidt me tot vlak bij mevrouw Klinkers. Ze posteert me er zelfs naast, zodat ik naar haar kijk in de spiegel en zij naar mij, terwijl Annet achter me blijft staan en me bij mijn schouders vast houdt, zodat me duidelijk is dat dit de gewenste positie is. “Misschien moet jij hem maar helpen Annet” zegt mevrouw Klinkers tegen mij in de spiegel, alsof ze via het ding dwars door me heen kan kijken naar haar secretaresse. Annet laat haar handen van mijn schouders afglijden en omarmt me achterlangs, maar haar handen glijden al snel af naar mijn kruis, waar ze voor de zekerheid even voelt of ik al hard ben, wat gedeeltelijk het geval is. Als ze echter mijn riem hemd los knoopt en plagend mijn tepels kneedt, schiet mijn pik overeind, dus als ze haar handen mijn broek openen en mijn boxer tegelijkertijd met mijn broek over mijn benen naar beneden laat glijden springt mijn stijve vrolijk uit zijn verpakking. “Wat wind je nu op?” vraagt mevrouw Klinkers, om de keuze voor me te vergemakkelijken voegt ze eraan toe “Annet’s handen of mijn lijf?” “Beide” kreun ik zacht, terwijl Annet mijn ballen kneedt en ik me verlustig in de spiegel aan het decolleté van mevrouw Klinkers. Mevrouw Klinkers lacht en zegt “ik geloof je nog ook”. Annet heeft zich ondertussen van achteren tegen me aan gevleid en streelt mijn borst en buik met een hand, terwijl de andere hand mijn ballen heerlijk kneed. Het gevoel is hemels, maar ook een beetje vreemd, want haar handen lijken teder en voorzichtig, wat bij mij ...

... het gevoel oproept dat Annet mij ziet als haar bezit, want haar handelingen lijken wel zorgzaam, alsof ze om me geeft of zo. Zonder dat ik er erg in heb én wellicht omdat ik een soort van bescherming zoek, heb ik mijn armen naar achteren gericht en op Annets benen gelegd, zodat ik ook haar kan strelen, zij het met minieme bewegingen. “Vind je Annet ook mooi?” vraagt mevrouw Klinkers. “Ja” antwoord ik direct, hoewel mevrouw Klinkers er opwindender uitziet, merk ik aan mezelf dat Annet iets bij me los maakt, omdat haar gedrag vriendelijker is en aansluit bij mijn behoefte, waar mevrouw Klinkers alleen maar dominant is en gericht is op zichzelf. “Wil je haar eens naakt zien?” vraagt mevrouw Klinkers, die vermoedelijk weet dat dit nog niet het geval is geweest. “Als zij dat ook wilt” antwoord ik verlegen en zacht. “Vraag het haar maar” zegt mevrouw Klinkers, die een stap opzij zet, zich omdraait en gaat zitten op een stoel naast de spiegel, die daar in mijn optiek staat ter decoratie, maar dus nu een functie krijgt. Annet draait mij om, kijkt me uitdrukkingsloos aan en helpt me uit mijn jasje en hemd, waarna ze voor me knielt en me uit de broek helpt, nadat ze mijn schoenen en sokken heeft uitgetrokken. Volledig naakt sta ik voor de in mantelpak gehulde secretaresse, die me verwachtingsvol aan kijkt, dus ik ontwaak uit mijn impasse en vraag schaamtevol “mag ik je naakt zien Annet?” “Alleen als jij me uit mijn kleding helpt” zegt Annet op zakelijk toon, doch met overslaande stem, ...