De parel van São Tomé 8 - Sex Verhalen

De parel van São Tomé 8

... zijn gedachten spoken. In bed voelt hij in gedachten weer dat mooie blote lichaam, hij lijkt haar mosseltje te proeven en geniet van haar heerlijke borsten en billen. En dan dat gezicht wat steeds maar op zijn netvlies blijft komen. Die vochtige ogen bij het laatste afscheid. Dat laatste kost hem nog de meeste moeite en hij krijgt haar niet uit zijn gedachten. Twee weken verder. Dinsdag begin van de middag. De receptioniste belt Fred. “Fred, er is bezoek voor je, kun je naar beneden komen?” “Ja, ik kom eraan Roos” en zijn gedachten malen, wie zou hem hier nou opzoeken? Beneden wijst de receptioniste hem op zijn bezoek. Die hoort hem kennelijk aankomen, staat op en draait zich om. Hij kijkt in de ogen van Isabel. Ze valt huilend om zijn nek. Fred drukt een kus op haar wang en kan met een brok in zijn keel ook even niks uitbrengen. Ze omhelzen elkaar stevig. Als ze de greep lossen kijken ze elkaar weer aan met vochtige ogen. “Oh schat, wat heb ik jou gemist” snikt Isabel. “Ik kon er niet van slapen lieve schat.” Weer omhelzen ze elkaar strak. Hij voelt weer haar borsten tegen zijn lichaam, ruikt weer haar heerlijke lichaamsgeur en geniet daarvan. “Kom, ga even zitten” en ze zakken op de stoelen. Ze zitten allebei voorop de stoel en houden elkaars handen vast. “Hoe kom jij hier zo verzeild?” “São Tomé Construction Limited is failliet. Die eerste vrijdag dat jij weg was moesten we op kantoor komen en daar werd het ons verteld. Geld voor salarissen was er niet meer. Eenmaal ...

... thuis ben ik gaan nadenken en nog datzelfde weekend heb ik besloten São Tomé definitief te verlaten. Ik ben de enige man waar ik echt van hou achterna gereisd. Ik laat jou nooit meer in de steek Fred, echt nooit meer.” “Waar logeer je?” “Ik ben gisterenmiddag aangekomen en ben voor één nacht in een hotel gekropen.” “Vanochtend heb ik meneer Mulder gebeld en hem gevraagd of hij emplooi voor mij heeft. En dat heeft hij waarschijnlijk, dus ik heb straks een afspraak met hem.” “Je verrast me hier enorm mee Isabel” zegt Fred, “ik dacht echt dat ik je nooit meer zou zien.” “Dat heb ik ook gedacht, maar slechts twee dagen, toen is dit plan in me opgekomen.” Ze wijst naar de balie. “Daar staat mijn koffier, daar zit het belangrijkste in. De rest van mijn spullen heb ik ingepakt en die zijn op transport gezet, per boot komen die over een dag of tien hier in Nederland aan, mijn huis was binnen een week verkocht. De auto heb ik meeverkocht. Ik heb al mijn schepen achter me verbrand lieve schat, ik hoor naast jou, ik ben van jou en als jij in Nederland woont dan is Nederland vanaf nu ook mijn vaderland. Gelukkig heb ik twee jaar geleden mijn Nederlandse paspoort nog een keer laten verlengen dus bij de douane had ik geen problemen. Maar schat, heb jij misschien een slaapplaatsje voor mij?” Fred glimlacht, “vanaf vandaag slaap jij bij mij in bed en ik leg je aan de ketting. Ik laat je nu echt nooit meer gaan Isabel. Driemaal is scheepsrecht.” “Daar heb ik me op verheugd lieve schat. Zou je me ...