De parel van São Tomé 8 - Sex Verhalen

De parel van São Tomé 8

... af. Fred loopt naar de tafel. Hij neemt op en hoort Theo Mulder aan de andere kant, zijn baas. Die vraagt of hij ongestoord kan praten. Fred loopt naar binnen en loopt de keuken in. Hij gaat op een barkruk zitten. “Nu zit ik alleen.” “Fred, je moet terug naar Nederland.” “Nu gelijk?” “Ja, het is dinsdag vandaag, ik wil dat je uiterlijk vrijdag daar weg bent.” “Compleet weg? Dus al mijn spullen mee.” “Ja, alles meenemen. Het hoe en waarom vertel ik je hier wel. En je moet je eigen ticket regelen, hier betalen we je dat wel weer terug.” “Goed, het is onverwacht maar ik kom. Maar moet ik nog iets melden bij het bedrijf?” “Nee, geen contacten meer. Je vertrekt gewoon.” “En Isabel, mag die het weten?” “Is dat nodig?” “Ik woon bij haar Theo, al bijna een jaar.” “Dan mag ze het wel weten. Vertel het maar.” Ze wisselen nog wat dingen uit en dan verbreken ze de verbinding. Fred zit nog op zijn kruk en staart naar buiten. Vreemd denkt hij, beton op, geen grind besteld, rioolbuizen op en nu moet hij hals over kop terug naar Nederland. Hij staat op en loopt terug. Isabel zit in de tuinstoel en kijkt hem aan. Ze ziet aan zijn gezicht dat er iets is. “Goed nieuws of slecht nieuws.” “Voor ons beiden slecht nieuws denk ik. Mijn baas, mijnheer Mulder, belde me en wil dat ik vrijdag uiterlijk hier weg ben.” Isabel staart de tuin in. Haar gedachten malen, geen beton, geen buizen, geen grind en nu Fred weg. “Zou het met elkaar te maken hebben?” “Ik denk het wel Isabel. Maar ik moet alles ...

... inpakken. Ik kom hier dus niet meer terug.” Ze staat op en komt bij hem op schoot zitten. Hij ziet traantjes in haar ogen. “Wat moet ik zonder je?” “Dat weet ik niet schat, maar vroeg of laat was dit toch gebeurd. Alleen komt het nu een beetje rauw op ons dak.” “Dat kun je wel zeggen”, ze omarmt hem en valt snikkend tegen hem aan. Hun dag is er toch wat door verpest en ze gaan later die ochtend de stad in. Bij het reisbureau boekt Fred een ticket. De vlucht van donderdag zit vol, alleen morgen, woensdag zijn er nog een paar plaatsen. “Doe maar schat, je moet toch weg, een dag eerder maakt dan ook niet meer uit.” Weer terug thuis beginnen ze met inpakken van zijn spullen. Isabel draait nog een laatste was. Later die middag krijgt ook Isabel telefoon. De rest van de week mag ze thuis blijven. Er is de komende dagen geen aanvoer van nieuw materiaal te verwachten dus is het werk stilgelegd. “Ik vind het een veeg teken schat. Heb je een financiële buffer?” “Jawel, ik heb voldoende op mijn spaarrekening om het een jaar uit te zingen, als ik zuinig ben wel het dubbele.” “Mocht je in de problemen komen, laat het me dan weten. Ik heb ruim voldoende, dan krijg je van mij wel wat.” “Ik zie wel, bellen kan ik je altijd.” Die avond vrijen ze op bed maar ze merken beiden dat het vuur eruit is. Natuurlijk, het is wel lekker en ze komen meerdere keren klaar maar het is lang zo heftig niet meer. De laatste dag gaat voorbij, een beetje in mineurstemming en woensdag aan het begin van de avond rijden ...