dubbel leven - Sex Verhalen

dubbel leven

Ik kom de keuken binnen, me afvragend hoe het zover is kunnen komen. Ik ben nochtans gewaarschuwd door al mijn vriendinnen, of toch door degene die het wisten. Al zijn dat, nu ik erover terugdenk, niet zo erg veel. Misschien is dat al een eerste aanwijzing dat ik vanbinnen toch wel weet dat het fout is. Vanaf welk moment ga je vreemd? Is dat het moment dat de begeerte voor die andere de kop opsteekt? Of het moment wanneer je lichamelijk aan elkaar toegeeft? Wat is erger, de foute persoon kussen? Of het willen kussen? Als je twee levens leidt, mag je dan ook twee liefdes hebben? Al deze vragen razen door mijn hoofd op dit late uur. Ik doe mijn hoge hakken uit en houd ze vast in 1 hand terwijl ik de keukendeur achter me terug sluit. Het licht doe ik niet aan, de maan verlicht genoeg om mij doorheen de keuken te leiden. Ik plaats mij op een barkruk aan de hoge keukentafel. Mijn vast plekje in de keuken, hieraan ontbijt ik elke dag tijdens de week. In het weekend als mijn man thuis is eten we aan de grote eettafel, ook voor ontbijt. Ik vraag mij af of dit ook gebeurt zou zijn moest hij gewoon elke dag thuiskomen na zijn werk in plaats van enkel in het weekend. Zoals een normaal koppel. Maar dadelijk daarop vraag ik mij ook af of ik dat wel zou willen? Mijn leventje heeft zijn vorm gekregen door zijn werk. In de week is het mijn leven, in het weekend ons leven,... maar eerder zijn leven, zijn vrienden, zijn familie. Als ik op de barkruk zit voel ik plots heel bewust dat ik ...

... onder mijn kleedje geen ondergoed meer aan heb en een glimlach verschijnt even op mijn gezicht. Ik voel me schuldig en opgetogen op hetzelfde ogenblik. Het is twee uur s‘ nachts en ik zou al lang in bed moeten liggen, morgen moet ik werken maar ik zit hier aan de keukentafel in mijn zomerkleedje, zonder ondergoed en klaarwakker door wat er net gebeurt is en vooral nog steeds botergeil De keukenvloer voelt fris aan als ik opsta om mij een glas witte wijn in te schenken. Ik beschouw het als een nachtmutsje maar weet wel beter. Dit is uitstelling om te moeten gaan slapen. Morgenavond komt hij, mijn man, terug en ik weet niet hoe ik mij moet gedragen op dat moment, hoe ik mij zal voelen, of zou moeten voelen. Het licht van de koelkast schijnt op mijn zwart jurkje, mijn tepels priemen nog steeds door het stof, al van sinds het restaurant. Al van sinds de geilheid me overmande. Ik neem een slok van mijn glas en bedenk me in wat voor een miserie ik me nu weer gewenteld heb. Dit is zo tegen mijn natuur, tegen mijn eigen principes. Maar waarom voel ik me dan niet slecht? Waarom schaam ik mij niet voor het brandend gevoel dat ik tussen mijn benen voel? Waarom zie ik als ik mijn ogen sluit hem daar nog steeds staan in enkel zijn jeans en zijn begeerte. Ik neem nog een laatste slok van mijn glas en zet het terug op tafel langs mijn hoge hakken en mijn sleutels. Opruimen is voor morgenvroeg. Ik wandel naar de slaapkamer en ook daar doe ik de moeite niet om het licht aan te doen. De open ...