De secretaresse - deel 1 - Sex Verhalen

De secretaresse - deel 1

... fauteuil ging zitten. "Op je gezondheid, Vera." "Ook op de jouwe, Hans." Ze hieven het glas en dronken op elkaars gezondheid. Toen Vera haar glas half leeg had, zette ze het neer en stond op. "Ik trek even iets gemakkelijks aan. Zou jij even een muziekje op willen zetten?" "Met genoegen, mevrouw. Ik zei toch dat u vandaag de baas bent? Maandag ben ik het weer." "Maandag is nog ver weg, héél ver hoop ik." Lachend verdween ze in de slaapkamer. Grinnikend begon hij in haar verzameling cd's te zoeken naar geschikte achtergrondmuziek. Doordat hij haar smaak min of meer kende, wist hij dat Vera die op een avond als deze het liefst zou horen. Hij zette een cd met sfeermuziek op en ging weer zitten, in afwachting van haar terugkomst. Toen de muziek uit de moderne hifiinstallatie de kamer begon te vullen, riep zij vanuit de slaapkamer: "Mag ik iets héél gemakkelijks aantrekken?" "Ja, natuurlijk! Je bent hier in je eigen huis, hoor." "Dat weet ik, maar omdat jij je als een heer gedraagt, mag ik je als dame geen aanstoot geven." "Dat krijg jij niet voor elkaar, Vera. Zelfs niet als je niks aantrekt." "Haha, dat zou jij wel willen, hè?" "Ik kan er geen bezwaar tegen maken, want ik ben in jouw huis." lachte hij, "Op deze hoogte is je privacy trouwens wel gewaarborgd." "Dat is ook de reden, waarom ik zo hoog ben gaan wonen." klonk haar stem ineens vanuit de deuropening. Terwijl hij zich omdraaide, zag ze hem lachend aan. "Kan dit wel?" vroeg ze, terwijl ze de kamer weer in kwam en op de ...

... bank ging zitten. Ze droeg een simpel wit bloesje, dat met knoopjes dichtgemaakt moest worden en dat hier en daar kapot was. Het had nogal moeite om haar borsten in toom te houden, en ze had de bovenste drie knoopjes losgelaten, waardoor de aanzet van haar boezem te zien was. Eronder droeg ze een korte, afgeknipte spijkerbroek. "Natuurlijk kan dat." zei hij, "Waarom niet? En als het me niet meer bevalt, dan trek ik het toch gewoon uit?" "Haha, ik kan me zelf wel uitkleden, Hans, als ik dat nodig vind." "Daar twijfel ik geen ogenblik aan." grinnikte hij en ze proostten op elkaars gezondheid. "Maar nu jij er zo bij zit, voel ik me wel wat overdreven netjes." "Tja, ik heb natuurlijk geen mannenkleding in huis, hoewel ik wel een paar dingen heb, die zowel door mannen als door vrouwen kunnen worden gedragen." "Ach, laat maar; ik voel me hier niet ongemakkelijk in, hoor." "Oké. Zullen we dan even dansen? Je hebt trouwens wel goede muziek opgezet." "Ik denk jouw smaak al een beetje te kennen." Ze dansten een tijdje met de armen losjes om elkaar heen, totdat Vera haar handen in zijn nek legde om zijn huid beter te kunnen voelen. Daarop trok hij haar wat tegen zich aan, zodat zij hem voelde groeien. "Hans, ik vind het zo lekker zo." zei ze zacht in zijn oor. "Ik ook, Vera, ik ook." Zijn lippen beroerden haar zwarte haar; zij merkte er niets van, maar hij begon meer in haar te zien dan alleen een voortreffelijke secretaresse. Hij wist echter niet dat zij soortgelijke gevoelens voor hem ...