Het weekend, deel 1
Datum: 19-6-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Calimero4773, Bron: Gertibaldi
... "Een héél lieve vriend." "Dan zal ik mijn best doen nog veel liever te worden." grinnikte hij, in zijn espresso roerend. Terwijl ze op een toostje knabbelde, glimlachte ze, met een mengeling van verdriet en hoop, en zei zacht: "Dat kan niet, Hans. Je bént al te lief." "Dat kan ook niet." pareerde hij meteen, "Voor echte vrienden kun je nooit lief genoeg zijn." Ze smeerden beiden een toostje en Monica antwoordde: "Je zei gisteravond dat je van je vrienden houdt." "Inderdaad." knikte hij, "En daar neem ik geen woord van terug, want daarvoor zijn ze me te kostaar, Monica." "Dat zou ik ook niet graag willen. Maar ik begrijp wat je daarmee bedoelt. Ik heb er vannacht veel aan liggen denken, waardoor ik niet al te best heb geslapen." "Dat kan knap vervelend zijn." "Inderdaad. Ik ben het met je eens dat echte vrienden kostbaar genoeg zijn om van ze te houden. Toen ik een keer tot die conclusie was gekomen, wilde ik je dat vertellen. Bovendien vond ik het zielig, dat jij op de bank moest zien te slapen. Dus wilde ik je om die redenen bij mij in bed hebben. Maar toen ik in de kamer kwam, was jij volgens mij heel ver weg, want je snurkte nogal. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om je wakker te maken, want je lag zó lief te slapen! Toen ben ik maar weer naar bed gegaan en als een blok in slaap gevallen, voor het eerst die nacht." "Dan kon je wel eens een moeilijke dag te wachten staan, als je zo slecht geslapen hebt." concludeerde Hans, die direct probeerde te bedenken hoe hij ...
... haar kon helpen. "Ik vrees het ook, maar ik sla me er wel doorheen. Wat ik wilde zeggen, Hans, is dit: ik wilde je bij mij in bed hebben, de armen om elkaar heen en van elkaar genieten. Maar toen ik je zo lief zag slapen, dacht ik even: misschien is dat maar goed ook. Want ik wilde je wel graag, Hans, maar ik was en ben bang. Bang voor een nieuwe relatie. Begrijp je wat ik bedoel?" Hij keek haar even aan en zag haar mooie ogen vol warmte en sympathie, maar ook angst. "Kom eens even naast me zitten." zei hij eenvoudig, op de plaats naast hem kloppend. Ze deed wat hij zei, hij sloeg een arm om haar heen en trok haar licht tegen zich aan. "Monica, weet je ook nog wat ik gisteren zei over vertrouwen verdienen?" Ze knikte zonder hem aan te kijken, maar leunde tegen hem aan. "Maak je geen zorgen om mij, meisje." probeerde hij haar gerust te stellen. "Als jij klaar bent voor een relatie, dan zal ik er voor zorgen dat je daar nooit spijt van krijgt. Al zal ik daarvoor hier in Italië moeten komen wonen. En nu ga je maar weer daar zitten." "Nee, ik blijf hier." Ze verzette zich lachend toen hij haar weg wilde duwen. ze keken elkaar aan en toen kusten ze elkaar even. "Waarom ben jij zo lief, Hans? Waarom word ik verliefd op jou, terwijl ik dat niet wil?" "Ik denk," begon hij voorzichtig, "dat dat in jouw geval een beetje een conflict is tussen je verstand en je hart. Je hart zegt je misschien, dat je iemand gevonden hebt, die helemaal of grotendeels voldoet aan het beeld, dat je van je ...