Het weekend, deel 1 - Sex Verhalen

Het weekend, deel 1

... echt op te wachten om weer door dit hondenweer te moeten, maar voor haar zou hij het doen. "Oké." knikte hij. "Heb je dan misschien nog een biertje koel staan?" "Genoeg." glimlachte ze, schudde de sneeuw uit haar haar en trok haar jas uit. "Probleempje is alleen, dat ik maar één bed heb." "Geen probleem, meid. Ik slaap wel op de bank." "Daar kun je niet slapen." wierp ze tegen. "Ik wel. En als ik toevallig slecht slaap, dan heb ik morgen de hele dag om dat in de auto in te halen." In een vriendschappelijk gebaar legde hij zijn handen op haar schouders, keek haar aan en zei: "Monica, jij gaat nu naar bed en slápen, want ik zie aan je dat je doodop bent. Maak je om mij maar niet druk. Als ik nu slaap te kort kom, dan haal ik die morgen wel weer in. Die kans krijg jij niet, meisje." Ze glimlachte vermoeid, al was ze het er nog steeds niet mee eens, maar ze zag ook geen andere oplossing. "Dan haal ik in elk geval een dekbed voor je, want dat heb ik wel." Toen ze even later met een dik donzen dekbed de kamer in kwam, zou ze dat netjes voor hem op de bank leggen. Maar hij nam het haar uit handen en commandeerde: "Naar bed jij! Maak dat je wegkomt!" Ze keek hem even aan met een mengeling van verwondering en toch ook wel dankbaarheid, en vroeg toen plotseling: "Hans, mag ik jou eens iets persoonlijks vragen?" "Zo lang het mijn pincode niet is, altijd." grinnikte hij en spreidde het dekbed op de bank uit. Ze lachte even en zei toen: "We zijn hier met ons tweeën, in mijn huis. ...

... Niemand die ons lastig valt. Waarom doe je dan geen poging om mij te versieren, of te verleiden of hoe je het ook maar wilt noemen?" Hij had direkt het gevoel dat zijn antwoord op haar vraag voor haar belangrijk was, en omdat je met eerlijkheid het verst komt, keek hij haar recht in haar mooie, bruine ogen en zei eenvoudig: "Monica, dat wil ik wel en dat wil ik niet. Ik wil het wel omdat mijn lijf nu eenmaal op je reageert nu we hier met ons tweeën zijn. Maar ik wil het niet, omdat jouw gevoelens en je vriendschap mij te veel waard zijn voor een vlug nummertje. Ik wil dat je me vertrouwt, maar ik besef heel goed, dat ik je vertrouwen moet verdienen, zeker gezien je ervaring in het verleden. En nu opgehoepeld en naar bed, want het is morgen weer vroeg dag voor jou." Hij draaide haar om en wilde haar naar haar slaapkamer duwen, maar dat liet ze zich niet zo maar doen. Ze verzette zich halflachend, keek hem aan, kreeg een traan in haar ogen en vroeg met een beverig stemmetje: "Je hebt gelijk, Hans. Maar wil je me dan in elk geval even knuffelen? Daar heb ik echt even behoefte aan." "Beloof je me dat je dan naar bed gaat?" vroeg hij streng. Ze glimlachte en knikte. "Na een snelle douche." beloofde ze. Toen sloeg hij zijn armen om haar heen en trok haar tegen zich aan. Ze leunde even behaaglijk met haar rug tegen hem aan en legde haar armen over de zijne. "Monica, ik wil je even wat zeggen." begon hij russtig, "Zo langzamerhand kennen wij elkaar al aardig goed en ben ik jou tot mijn ...