In De Greep Van... - 3
Datum: 14-6-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend
... ze me. Ze trekt het al liggend uit. Overal striemen, maar gelukkig niet al te diep. Hij heeft haar dan wel geslagen, maar ook weer niet al te hard. Ik buig me over haar heen en begin haar te kussen: haar schouders, haar rug en zo naar beneden. Dan draait Mila zich om en gaat op haar rug liggen. Tot mijn geruststelling zijn er geen striemen op de voorkant van haar lichaam. Wel wat blauwe plekken, maar goddank geen striemen. Ze pakt mijn handen en legt die op haar borsten. ‘Je bent mooi,’ zeg ik. ‘Mooi?’ antwoordt ze met een schamper lachje. ‘Ja, je bent mooi. Over een poosje zie je niets meer van de blauwe plekken. Dan is je lichaam weer zoals die was.’ Ze glimlacht: ‘Dank je.’ Ik voel dat ze tot rust begint te komen. De spanningen trekken uit haar lchaam weg. Liefkozend streel ik haar borsten. Mijn lul begint te groeien. Maar het is geen lust, het is veel meer de behoefte Mila intimiteit te geven. Ik ga naast haar liggen. Ze kruipt tegen me aan. ‘Hou me vast’ zegt ze. Met haar arm om me heen geslagen ligt ze in mijn schouderholte. Ik streel haar rug. Mila slaat een been over mij heen en drukt zich nog vaster tegen me. Met mijn andere hand streel ik haar been. Zo liggen we een poosje in stilte bij elkaar. Dan ineens gaat ze op me liggen. Haar kutje op mijn lul maar gescheiden door twee slipjes. Ze wrijft langzaam met haar kut over mijn lul waardoor ik harder word en zij waarschijnlijk natter.Dan richt Mila zich op en trekt mijn slip uit. Ze ontdoet zich ook van haar eigen ...
... slipje en gaat weer op me liggen. Ik voel een ‘vreemde’ tinteling en besef dat dat veroorzaakt wordt door de haren op haar kutje. Ze schuurt over mij heen maar het gevoel is niet echt aangenaam voor mij. Wie mij kent, weet dat ik een ongeschoren kutje vreselijk vind. Dan stopt ze mij in haar. Ze berijdt me langzaam. Geen passionele, maar intieme sex is waar Mila behoefte aan heeft. Met een arm streel ik haar rug, met de ander haar hoofd. We komen beiden en liggen daarna stil in elkaars armen. Dan gaat ze naast me liggen. ‘Hoe gaat het nu verder, John? vraagt ze. Ik weet waar ze op doel. Ze zegt: ‘Ik ben je heel dankbaar, echt waar, maar ik wil je niet tot last zijn.’ Ik geef haar een kusje. ‘ Je bent me niet tot last. Helemaal niet. Ik wil je graag helpen. Hoe weet ik ook nog niet. Maar ik weet wel dit: strakjes ga je met Fransien wat kleren en andere spulletjes kopen, want je hebt niks. Ik ga niet mee, want ik heb wat andere dingen te doen. En nu – nog een kusje – ga je lekker douchen en daarna gaan we ontbijten.’ Mila stapt uit bed en gaat de douche in. Daarna is het mijn beurt. Als we klaar zijn om naar beneden te gaan, omarm ik haar. ‘Maak je geen zorgen. Het komt allemaal goed.’ We kussen elkaar en ik bemerk nu in het kussen iets van de oude Mila, de Mila van maanden geleden. Voor ik haar loslaat, zeg ik nog: ‘Mila, vergeet geen scheermesje te kopen!’ Ze lacht. ‘Ik weet het John, ik zal het zeker niet vergeten.’Na het ontbijt geef ik Fransien en Mila voldoende geld en ...