In De Greep Van... - 3 - Sex Verhalen

In De Greep Van... - 3

... draagt dezelfde witte bloes die ik al eerder gezien heb. De bloes is vuil en er zit een scheur aan de zijkant. Ook mist ze een knop. Mila ziet me kijken en gaat op het bed zitten en houdt haar jas tegen zich aangedrukt ‘Het spijt me zo’ is het enige wat ze zegt. ‘Wacht even, Mila, ik ben zo terug.’ Snel loop ik naar de receptie. ‘Hubert, ik heb jullie hulp even nodig. Heeft Fransien misschien tijdelijk wat kleding voor Mila, want wat ze aan heeft is vuil en kapot.’ ‘Ik stuur Fransien wel even naar boven. Komt goed, John.’ Snel loop ik terug. Mila zit nog steeds op dezelfde plek. Dan wordt er geklopt en Fransien komt binnen. Fransien is een al wat oudere vrouw. Het gemoedelijke type en moeder van, ik geloof 4 kinderen, maar die zijn allemaal al het huis uit. Bemoederlijk stapt ze op Mila af. ‘Kom maar’, zegt ze, ‘we gaan even naar de badkamer. Mannen zijn veel te nieuwsgierig als vrouwen zich willen omkleden,’ Maar ze geeft me een knipoogje. Als de dames na een kwartiertje weer te voorschijn komen, ziet Mila er al een stuk beter uit. Ze draagt nu een t-shirt en een trainingspak. ‘John, loop je even mee? Ze heeft geen ondergoed. Ik leen haar wel wat.’ Zodra we de kamer uit zijn, zegt Fransien ‘Misschien moet je met haar naar de dokter, John. Ze zit vol blauwe plekken en striemen. Ze moet het heel zwaar gehad hebben.’ Ik knik en zeg haar dat ik zo meteen helaas een paar uurtjes weg moet voor een luch vergadering. ‘Kan jij een oogje in het zeil houden?’ ‘Maak je geen zorgen, ...

... John, ga maar, ze is bij mij in goede handen,’ Met ondergoed van Fransien loop ik terug naar de kamer. Ik ga naast haar op bed zitten en geef haar het ondergoed. ‘Mila, je bent nu bij mij en ik ga je helpen.’ Ik sla mijn arm om haar schouder en trek haar naar me toe. Ze ruikt nu fris. De geur van shampoo in haar haren. ‘Ik moet echter een paar uurtjes weg vanwege een vergadering. Rust uit, misschien wil je slapen. Ik kom straks terug. Fransien zorgt voor je. Ze komt af en toe langs. Ik kus haar op haar hoofd en maak me langzaam los. Als ik bij de deur ben, roept Mila: ‘John?’ Ik blijf staan. ‘Dank je wel. Je komt toch echt terug, he?’ Als antwoord loop ik terug, buig me voorover en omarm haar. Ik neem haar gezicht in mijn handen en kus haar voorhoofd. ‘Natuurlijk, kom ik terug. Tot strakjes.’ Nog een kusje en ik verlaat de kamer. Met een taxi kom ik bij mijn appartement. Ik pak wat spulletjes en stop dat in een weekendtas. Dan rijd ik met mijn eigen auto naar de vergadering.Tijdens de vergadering overdenk ik wat ik allemaal moet doen. In ieder geval naar de woonstichting, want wat men gedaan heeft, zit me totaal niet lekker. Ook moet ik een mobiele telefoon voor Mila kopen en dat is dan ook het eerste wat ik ga doen na de vergadering. Eenmaal terug in ‘De Hovenier’ vertelt Fransien mij dat Mila vast slaapt en dat er verder niets bijzonders is gebeurd. Dan vraag ik haar om een gunst. ‘Fransien, heb je tijd om met haar kleren te gaan kopen?’ ‘Morgenochtend’ antwoordt ze. Dat is ...