1. De Duistere Kant... - 1


    Datum: 5-6-2020, Categorieën: Werk Auteur: Kimbald, Bron: Opwindend

    ... haar borsten niet uitdagender kunnen aanbieden. Hij bleef kijken.‘Ga met ons mee.’ De man zei het zo zelfzeker, zo zakelijk. Het sloeg Lydia in het gezicht dat hij ‘ons’ zei. Ze had de tweede man nog niet eens gezien. Hij zat naast haar, half op de bank. Zijn blik was op haar benen gericht. Hij raakte met een vinger even haar dij aan, net waar de brede band van de kous stopte. De directheid van deze kleine aanraking veroorzaakte een schokgolf in Lydia’s onderbuik. Het was zo brutaal, zo indringend, het was overweldigend maar ook gewelddadig. Die zachte korte beroering van een enkele vinger. Deze aanraking was bedreigend. Deze mannen waren bedreigend, ze waren gevaarlijk. Lydia werd bang. Ze was altijd al bang geweest voor het donker. Ze was vooral bang omdat het haar opwond. Lydia was bang voor haar eigen geilheid.‘Ik kan met niemand mee, ik moet naar een sollicitatiegesprek.’Zoals ze het zei, besefte Lydia dat ze niet eens gezegd had dat ze niet wilde, ze had gezegd dat ze niet kon. Als een verontschuldiging bijna.‘Een sollicitatie? Dus je hebt geld nodig. Wij hebben geld.’‘Ik ben geen hoer.’ Lydia deed haar best om verontwaardigd te klinken. Maar ze had inderdaad geld nodig. Veel geld. En ze was geil, heel geil.‘We gaan je nemen. Hoer, slet, slachtoffer. Kies maar’.Slachtoffer? Nog nooit was een woord zo angstaanjagend geweest.De tweede man temperde, maar wel terwijl hij zijn hand tussen haar benen stak: ‘Slachtoffer niet. Daarvoor wordt ze hier te geil van.’ Lydia ...
    ... besefte dat dit de simpele waarheid was: deze mannen maakten haar zo opgewonden dat ze uit vrije wil alles zou doen wat ze durfden vragen. Ze wou dit ontkennen, voor haarzelf, voor hen, maar toen besefte ze dat de tweede man het toch al voelde: terwijl hij zijn vingers tussen haar natte schaamlippen liet glijden. Ze had geen slipje aangetrokken die avond, ze was de schaamte voorbij. Ze liet begaan, uit verlangen of angst of beide.Het was haar halte. Het sollicitatiegesprek werd opnieuw heel reëel. De roes trok weg, de wereld begon weer te bewegen rondom haar. Lydia stond op vantussen beide mannen. Toch liet de eerste haar niet zomaar gaan. Zijn hand greep haar bil onder haar rok, zijn duim duwde tegen haar kontje aan. ‘Ik meen het, we gaan je nemen.”Lydia trok zijn hand los en stapte uit. De deuren gingen bijna dicht, ze voelde zich bevrijd maar tegelijkertijd was ze haar verlangen niet meester. Als alle mannen van de wereld haar mochten nemen, dan mochten deze twee haar het hardste neuken! Ze haatte de gedachte, ze haatte het verraad van haar eigen lichaam, ze haatte het om hen te moeten achterlaten.Ze stapte door in het donker. Ze was bang. Bang dat ze haar toch zouden gevolgd zijn, bang dat ze haar niet zouden gevolgd zijn. Bij elke stap dacht ze aan wat ze met haar zouden doen. Hij wou haar kont, zoveel was duidelijk, en ze zou die ook aan hem geven. Op voorwaarde dat zij eerst kreeg wat ze het meeste wou: afwisselend geneukt worden in een roes van hun beide lijven. Hen pijpen ...