1. Het Spinnetje


    Datum: 9-5-2020, Categorieën: Werk Auteur: 2Pet, Bron: Opwindend

    ... achter mijn hoofd en zoende me op mijn lippen.Was dat al ongebruikelijk voor de Catherina die ik kende, ze verbaasde mij nog meer met het vervolg. Ze deed een stapje naar voren zodat de warmte en zachtheid van haar behaloze boezem door de dunne stof van haar nachthemd naar mijn borst doordrongen. Me op de wangen kussend, stapte ze verder vooruit zodat we ook met de onderlijven tegen elkaar kwamen te staan. Vrijer dan ooit tevoren vroeg ze of zij dat had veroorzaakt, doelend op de hobbel die onder mijn badjas was ontstaan. Ze zei dat ze al die jaren dat ze voor mij werkte daar nooit aan gedacht had, maar nu ze het meemaakte het opwindend vond. Haar handen gleden langs de panden via de binnenkant van mijn badjas naar mijn zij om op mijn heupen te blijven rusten. Blijkbaar had ze een pyjama of iets dergelijks verwacht, want haar pupillen verwijden zich nadat zij haar warme jatten op mijn heupen plaatste. Ik werd harder dan hard.“Ik moet je ook iets opbiechten, Cat,” zei ik. “Toen we in Dubrovnik waren, die zondagmiddag toen het dertig graden was en we naar de zee waren gegaan, heb ik … heb ik al kijkend van je genoten. Je ziet er goed uit voor een iemand van je leeftijd.”“Dank je, Nik.” Onder vier ogen gebruikten we onze voornamen; als er anderen bij waren, waren we mevrouw Verschoor en meneer Van Tuyl voor elkaar. “Heb je me met je ogen uitgekleed?” Meestal keek ze iemand, ook mij, niet aan als ze sprak, maar nu hield ze haar hoofd schuin omhoog en ving mijn blik met een ...
    ... stel prachtige ogen die ze tot dan toe verborgen had gehouden. Een moment dacht ik na over wat ik zou zeggen. Er omheen draaien of de waarheid. Ik sloeg mijn ogen neer. “Ik vat dat op als een ‘ja'.” Antwoorden hoefde niet meer.De warmte van haar palmen drong mijn lichaam in. Zonder ze weg te halen stapte ze achteruit en vroeg of ik tegen kietelen kon. Ik antwoordde dat ik dat niet wist en dat ze het maar moest proberen. Behendig duwde ze de panden van mijn badjas verder opzij om mijn zij te aaien. Haar vingers kriebelden de haartjes op mijn buik. Dit was een nieuw hoofdstuk in het Catherinaboek. Ze vertrok geen spier. Instinctief trok ik mijn buik in.“Ik moet jou ook iets bekennen, Nik.” Haar gezicht betrok. “Ik was zo bang. Voor dat beest, dat je niet op je kamer zou zijn, dat je me uit zou lachen.”“Ik lach jou alleen toe, Cat. Nooit zou ik je uitlachen. Dat weet je.” Ondertussen lagen mijn handen op haar onderrug. Langzaam daalden ze af om op haar billen te stoppen. Ik verwachte dat ze een einde zou maken aan de omhelzing die best wel intiem was.Opnieuw bedankte ze me, nu omdat ik zo snel was gekomen. Opnieuw vroeg ze of ik tegen kietelen kon. Voordat ik had kunnen antwoorden, hadden haar vingers mijn opgewonden geslacht gevonden. Ineenkrimpend onder haar stevige greep vroeg ik me hardop af of ze dat ook onder kietelen verstond. Ze antwoordde door te glimlachen. Geleidelijk ging de greep over in een massage die aanvankelijk pijnlijk was maar soepeler ging naarmate er meer ...
«1234...7»