Maureen - Sex Verhalen

Maureen

... met Opa geintjes kon maken. Ik at smalend mijn stroopwafel en knipoogde naar hem.We hadden te lang gekletst. De woonkamer moest nog. Snel zei ik dat ik nog even verder ging, veegde mijn tuniek schoon en raasde door de woonkamer heen. Onder het stofzuigen voelde ik zijn blik weer op me en keek hem even vermanend aan. Hij grijnsde. Ik zoog verder maar dacht ondertussen aan hoe Opaatje zijn week doorbracht, helemaal alleen. Hoe hij het al 15 jaar deed zonder vrouw om zich heen, hoe hij in al die tijd nog maar één kont had gezien, en dan nog een platte oude vrouwenkont. Triest, hoe ook de familie zo’n man blijkbaar links liet liggen – of was er eigenlijk nog wel familie? Hij had er niets over gezegd. Ik maakte mijn werk af en duwde op de knop om de snoer van de stofzuiger op te laten rollen. Ik zette snel de schoonmaakspullen in de gangkast, stak gehaast mijn arm in de hengsels van mijn schoudertas die op de keukentafel stond en groette Opa. “Tot volgende week.” “Dag schat”, zwaaide hij met iets meewarigs in zijn stem. Ik had het gevoel dat hij het helemaal trok, dat ik al weg moest. De beperktheid van zijn kleine huisje. Hij keek recht voor zich, naar de tafel. De eenzaamheid leek als een grauwe deken over het huis te vallen. “Oh Opa nog één ding”, riep ik in een opwelling, mijn gezicht nog naar de gangdeur. Ik wachtte een tel en trok toen mijn tuniek met mijn linkerhand over mijn billen omhoog. Ik hoorde een diepe zucht achter me en bleef zo even staan, mijn forse donkere ...

... billen aan hem tonend. Ik droeg een zwarte G-string waarvan de kanten rand half over mijn bil viel. Ruim een halve minuut bleef ik zo staan, vouwde het tuniek weer over mijn billen en keek over mijn schouder naar hem. Ik gaf hem een dikke knipoog. “Omdat u zo’n lieve man bent”. Ik keek niet meer om en sloot de gangdeur. Pas toen ik de voordeur sloot en mijn hakken op het trottoir tikten, zag ik hem enthousiast zwaaien voor het raam. Lief Opaatje. Ik gunde het hem zo. Pas ’s avonds, draaiend in bed, vroeg ik me af of ik er goed aan had gedaan. Ik had toch al een rotavond gehad. Weer een woordenwisseling met Marcel.De volgende week keek ik er naar uit om Opa te zien, maar er hing een rare sfeer. Hij groette me allervriendelijkst “Dag Maureen”, maar ik voelde een afstand. Het was alsof er iets tussen ons hing. Maar toen ik bijna klaar was met de boel boven, hoorde ik zijn stem toch van onder de trap. “Maureen, thee?” “Kom zo”, reageerde ik. Vijf minuten later zat ik aan tafel. Hij sprak over het weer, over Trump en die rare Verenigde Staten, en liet toen een stilte vallen. Ongemakkelijk. Ik kon de stilte moeilijk handelen en begon spontaan over mijn situatie te praten.“Klinkt als een fijne knul,” Reageerde Opa nadat ik hem had verteld over Regilio. “En ehm – de liefde? Of vind je het vervelend als ik daarnaar vraag.” Mijn mondhoeken zakte omlaag. Ik veegde de kruimels van mijn stroopwafel van mijn schoot en keek naar buiten. “Tja de liefde, Opa.” Ik keek in zijn ogen en voelde een ...