De Tweeling - 1 - Sex Verhalen

De Tweeling - 1

... met blozende wangetjes. “Dat mag wel, wil je buiten werktijd?” “Ja, morgenavond, vrijdag, kunnen we de stad ingaan.” “Dat is goed, ik ben hier om negen uur, schikt dat?” “Negen uur hiernaast voor de verpleegstersflat want daar heb ik mijn kamer.” “Goed, ik sta daar.” In de wachtkamer zit de conciërge nog steeds en die ziet hem aankomen. Hij staat op en loopt met Tom mee naar buiten. Terug op school is het net pauze. Daan ziet zijn broer aankomen en tilt zijn tas omhoog, die had hij al meegenomen. Tom komt naast hem zitten. Daan kijkt hem vragend aan. “Gehecht, vier steken maar joh, wat veel leuker is, ik heb een afspraakje met een leuke verpleegster, Janet, die werkte op die afdeling en dat is een hartstikke leuk meisje die mij ook leuk vindt denk ik, morgenavond gaan we samen de stad in.” “Dus ik mag alleen naar huis.” “Ja, ik zie wel wat ik doe.” “Maar zaterdagmorgen laat je me toch niet zitten.” “Dat is waar, nee, ik laat je niet zitten, ik kom je echt wel helpen met de boot. Ik zorg wel dat ik op tijd ben.” “Misschien moet ik ook maar uitschieten” zegt Daan een paar tellen later. “Maar Janet is van mij, denk daarom.” “Nee joh, ben je gek” reageert Daan met een lach. “Ik ga mezelf niet verwonden voor een leuke verpleegster en wie weet valt ze je tegen.” “Ze lijkt me meer een leuke meid als die Carola.” “Dat was wel een spetter.” “Maar daar heb je ook alles mee gezegd, wat een hoogmoed had dat griet. Janet niet, die staat met beide benen op de grond denk ik.” Vrijdagavond ...

... kwart voor negen staat Tom voor de verpleegstersflat. Hij wandelt wat heen en weer en kijkt naar soms best wel leuke verpleegsters die druppelsgewijs het gebouw in en uitlopen. Verschillende kijken ook naar hem en een enkeling glimlacht. Hij ziet wel heel veel naambordjes in de hal maar hij weet haar achternaam niet en er staan meer bordjes met de voorletter J. Vijf voor negen komt Janet naar buiten. “Hoi Tom.” “Dag Janet” en ze begroeten elkaar met drie wangkusjes. Janet is een kop kleiner als hij. Haar lange donkere haren heeft ze losjes over haar rug hangen. “Wat heb jij mooi lang haar. Zit dat allemaal onder dat kapje.” “Ja” glimlacht Janet, “dat moet hè, voor ons werk.” Ze lopen het terrein af richting de bushalte. “Weet jij de weg in de stad? Anders weet ik het wel” zegt Janet. “Wij hebben altijd een vaste route” zegt Tom. “Wij?” “Oh ja sorry, mijn broer Daan en ik.” “Wonen jullie hier of …?” Tom vertelt haar in een paar zinnen van de situatie. Van zijn tweelingbroer Daan, dat ze wonen in Muiderberg, hier studeren en kamers hebben bij een hospita in Leiden. “Maar hoe is jouw achternaam?” vraagt hij. “Ik heet Verburg, Janet Verburg en woon op nummer 98.” “Wij wonen in de Houtlaan in Leiden, op nummer 32, vlakbij school.” “Waar studeer je?” “MSG in Leiden, die is daar vlakbij in de Kagerstraat. We volgen daar een voorbereidende opleiding voor een studie aan de Hogeschool in Rotterdam.” “Je hebt grote plannen. Is het leuk?” “Dat weten we nog niet echt, we zijn pas een maand ...