De Tweeling - 1 - Sex Verhalen

De Tweeling - 1

... bezig en dit ongelukje gebeurde gisteren tijdens de tweede praktijkochtend.” Inmiddels is de bus er en ze stappen in. Tom koopt twee kaartjes en ze gaan naast elkaar zitten. Janet bij het raam. “Ik ben ook nog niet klaar met leren” begint Janet even later “dit is mijn praktijkjaar en dan moet ik een paar tentamens doen en volgend jaar weer een jaar theorie en dan het echte examen, dan ben ik verpleegster. Daarna kan ik me nog specialiseren.” “Dus jij bent 17 of 18?” “Ja, 18 jaar, een maand geleden geworden.” “En nu draai je op de ongelukken afdeling?” “Ja, spoedeisende hulp heet dat” reageert ze glimlachend. “Daar krijg ik de hele dag met dit soort dingen te maken. Ook wel erger, gebroken benen of armen of vervelende dingen zoals een kind met een stukje potlood in zijn neus, dat had ik vanmorgen nog.” “Maar die mensen met een gebroken been stuur je dan toch niet naar huis?” “Nee” glimlacht Janet, “maar wij hebben wel de eerste opvang en de gipskamer. Bovendien doen we alleen de enkelvoudige breuken. Gecompliceerde breuken of bijvoorbeeld een enkelbreuk die gaan vanuit de ambulance direct al door naar chirurgie.” “Is het wel leuk?” “Nee, niet echt, ik vind de kraamafdeling veel leuker. Ik wil ook uiteindelijk de kraamverpleging gaan doen. Een bevalling is en blijft een wonder, ik heb er nu een stuk of tien meegemaakt en het is iedere keer weer spannend, niet alleen voor de moeder en vader maar ook voor ons.” Inmiddels rijdt de bus de stad in en Tom houdt de halte in de gaten, ...

... op het Levendaal stappen ze uit en wandelen via de Hooigracht de Nieuwstraat in. De eerste kroeg is het Fust. Ze bestellen een cola, kijken wat rond, de muziek staat er hard en Tom ziet een klasgenoot, hij wisselt schreeuwend een paar woorden en dan lopen ze weer naar buiten. De volgende is De Gaanderij. Daar is het iets minder druk en de muziek wat rustiger. Hier kunnen ze praten. “Dit zijn kroegen die ik heel niet ken” zegt Janet. “Waar ga jij dan naar toe?” “Achter het Rapenburg in de Pieterskerkwijk zitten talloze kroegjes en kroegen. Meestal studentenkroegen, daar kun je ook gewoon praten.” “Daar kom ik nooit. Kunnen we een volgende keer wel doen.” “Denk je dat je een volgende keer nog eens met mij weg wil?” “Oh jawel, ik vind je wel leuk, dat vond ik gisteren trouwens al in je uniform maar nu ook weer.” “Fijn, jij bent ook lief volgens mij.” Janet bloost lichtjes ziet Tom en hij weet niet of dat van de temperatuur in de kroeg is of van iets anders. De rest van de avond en begin van de nacht vermaken ze zich in nog een paar kroegen. Janet komt twee collegaatjes tegen en Tom ontmoet nog een klasgenoot. Na de laatste kroeg lopen ze richting het Stadhuis en om half twee staan ze op de Breestraat. “Ik moet die laatste bus hebben” zegt Janet, “anders kom ik niet meer thuis en dat hele stuk lopen heb ik niet zoveel zin in.” “Ik ook, ik moet eerst naar het station en dan nog een stukje lopen.” Janet heeft hem om zijn middel vast. “Ik wil je graag weer zien volgende week” zegt ...