De Tandartsassistente - 3 - Sex Verhalen

De Tandartsassistente - 3

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:De Tandartsassistente - 2Verscheidene weken gingen zo voorbij. Elke week meldde ik me bij het ziekenhuis voor mijn afspraak met Astrid. Ieder keer ook was het weer een geil avontuur daarboven op de zolder en Astrid kreeg ook steeds meer een hekel om terug te keren naar huis, naar haar man die haar niet waardeerde, haar kleineerde en niet kon geven wat ik haar gaf. Liefde, geile seks en acceptatie van haar zoals ze was. Ik gaf om haar, om wie ze was, om hoe ze was, hoe ze er uit zag, en ik zou ook niet willen dat ze daar iets aan zou veranderen. Want dan gaf ik niet meer om de persoon die ze was, maar om een droombeeld dat ik creëerde. Net zoals haar man jaren geleden al had gedaan. Hij hield niet meer van de vrouw waar hij mee was getrouwd, maar van het beeld dat hij van haar schiep. Een beeld waarnaar zij zich moest aanpassen om hem zijn geluk te geven, en dat werkte natuurlijk niet.Het was weer geweldig geweest. De seks met Astrid, haar fantastische lichaam en onze middag samen. Iedere week weer leefde ik hier naar toe en ik begon steeds meer naar haar te verlangen. Haar lichaam naast het mijne, in mijn bed, ons bed. Niet meer dat stiekeme gedoe in het ziekenhuis. De ene keer amper ’n uurtje, de andere keer wat langer, als ze ’s middags niet meer hoefde te werken. Maar ik wilde meer. Ik wilde niet meer stiekem. Ik wilde haar voor mij.Ik kreeg ook steeds meer de indruk dat het begon op te vallen. Ik kwam hier nu al zo vaak. Dat ...

... zou wel niet, maar voor mijn gevoel wel. Ook nu weer.Die ene receptioniste zat weer achter de balie en ze keek mij aan, nee, staarde mij aan. Ik voelde me iedere keer weer wat ongemakkelijker onder haar blikken, alsof ze wist wat ik hier kwam doen. Toen ik uit de lift stapte, haar voelde staren en me naar de uitgang wilde begeven, zag ik hoe ze me wenkte, snel wat tegen haar collega zei en op me af kwam.“Kom eens even met me mee,” zei ze en verbouwereerd liep ik achter haar aan.Wat was dat nu weer?Ze ging een kamertje in, knipte de lamp aan en wees me naar een stoel, waar ik, nog steeds verbaasd, op plaats nam. Nadat ze de deur had gesloten, kwam ze tegenover me zitten. Een tijdlang staarde ze me aan, zonder iets te zeggen.“Zo, meneer Jansen, als ik het goed heb?”Ik knikte.“Meneer Jansen. Ik hou u al een tijdje in het oog want het viel me op dat u hier wel een beetje vaak komt. Na wat navraag gedaan te hebben, onder andere uw naam en specialist, kwam ik er achter dat uw behandeling al een tijdje geleden was afgelopen. Nu rees bij mij de vraag wat u dan mogelijk nog iedere keer hier had te zoeken en dus ben ik u eens in de gaten gaan houden. Wat bleek nu, meneer Jansen. U komt hier vanwege uw affaire met een van de medewerksters van uw specialist. Ene Astrid Wulmsen. Klopt het tot zover, meneer Jansen?”Totaal overrompeld knikte ik van ja.“Een getrouwde vrouw, ook dat nog. En nu mijn vraag meneer Jansen. Wat moet ik hier mee aan? Zoals u wel zult begrijpen moet ik daar eigenlijk ...